جوانی بیست و هفت ساله هستم که حدود چهار ما پیش بر اثر تصادف رانندگی، استخوان پای راستم دچار آسیب دیدگی شد اما هنوز پس از گذشت چند ماه استخوان پایم جوش نخورده است. آیا دیر جوش خوردن استخوان در نهایت به جراحی منتهی می شود؟ در صورت جوش نخوردن استخوان چه اقدامات درمانی باید انجام شود؟
زمان قعطی برای اینکه بتوان گفت جوش خوردن شکستگی به تاخیر افتاده است، وجود ندارد و تعیین مرز زمانی، قراردادی است و تا حدی به استخوان آسیب دیده بستگی دارد. به عنوان یک قاعده کلی، اگر شکستگی 3 تا 4 ماه پس از آسیب هنوز متحرک باشد، جوش خوردن دچار تاخیر شده است.
اگر شرایط دیر جوش خوردن برای ماه های بیشتر به طول بیانجامد، شکستگی وارد وضعیت دیگری می شود که جوش نخوردن گفته می شود. افتراق بین این دو وضعیت روشن است. در دیر جوش خوردن، در بررسی استخوان هیچ نشانه ای وجود ندارد تا عنوان شود که جوش خوردن رخ نخواهد داد اما در جوش نخوردن، تغییرات مشخصه ای در پرتونگاری مشاهده می شود که نشان می دهد بهبود شکستگی بدون درمان فعال تر مکمل، هرگز اتفاق نخواهد افتاد.
در اغلب موارد درمان ابتدایی(اولیه) دیرجوش خوردن انتظار است، به این امید اینکه شکستگی در نهایت بدون برخورد جراحی به گونه ای رضایتبخش جوش بخورد. صبر کردن معمولا نتیجه بخش است اما اگر زمانی فرا رسد( احتمالا 6 ماه یا حدود 6 ماه پس از شروع درمان) که جوش خوردن پیشرفتی نشان ندهد، در این هنگام درمان جراحی را باید مد نظر قرار داد.
اگر چنانچه شکستگی ماه ها جوش نخورده باقی بماند، تغییرات پرتونگاری مشخصی ایجاد می شود که احتمال وضعیت ماندگار جوش نخوردن را مطرح می کند. سرهای استخوان در محل شکستگی متراکم و گرد می شوند.
درمان جوش نخوردن به محل شکستگی و درجه ناتوانی بستگی دارد. در بعضی موارد، جوش نخوردن ناتوانی خفیفی ایجاد می کند و بهتر است بدون درمان رها شود- مانند شکستگی های خاص استخوان اسکافوئید (یکی از استخوان های مچ دست)- زیرا اغلب جوش نخوردن شکستگی ها ناتوان کننده است،بنابراین درمان جراحی مطلوب خواهد بود.
اغلب شکستگی های جوش نخورده استخوان های بلند به خوبی با پیوند استخوانی درمان می شوند که معمولا این روش در تحریک جوش خوردن موفقیت آمیز خواهد بود.
*دکتر علی یگانه، جراح و متخصص ارتوپدی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
No tags for this post.