دکتر فرج حسینیان در این خصوص به سیناپرس گفت: یکی از مباحث مهمی که اکنون کمتر به آن توجه شده است، سرمایه گذاری به روی نظام آموزشی و پژوهشی کشور است. به ازای یک دلار سرمایه گذاری در دوران کودکی، 16 تا 17 برابر خروجی سرمایه در آینده خواهیم داشت. نه تنها در سیستم آموزشی بلکه در دیگر سازمان های مربوطه کودکان و جوانان مانند سازمان جوانان هلال احمر نیز باید این سرمایه گذاری افزایش یابد.
وی اظهارداشت: طبق برآوردها با افزایش میزان سرمایه گذاری در سازمان جوانان هلال احمر، میزان سرمایه گذاری در سازمان امداد و نجات هلال احمر کاهش می یابد زیرا با سرمایه گذاری در بخش جوانان، میزان مشکلات کشور کاهش می یابد؛ به عبارت دیگر هرچقدر در سازمان جوانان هلال احمر کمتر سرمایه گذاری کنیم باید میزان سرمایه گذاری در سازمان امداد و نجات را افزایش دهیم.
این عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: در حال حاضر نهادهای قانون گذار و متولی ما باید به این مساله ورود پیدا کنند. این در حالی است که متاسفانه در بحث آموزش های زندگی جامعه سرمایه گذاری خوبی اتفاق نمی افتاد و بیشتر در ایران به دنبال آموزش های رسمی هستیم.
دبیر اجرایی فراکسیون کودک و نوجوان مجلس شورای اسلامی بیان کرد: اگر چنانچه قصد داشته باشیم این اتفاق در کشورمان رخ بدهد باید ساختار آموزش و پرورش مان را تغییر دهیم. این ساختار حدودا از زمان پهلوی آغاز شده و تا امروز ادامه یافته است. با تغییرات شکلی که طی دوران های مختلف اتفاق افتاده است، به جایی نخواهیم رسید زیرا این ساختار خروجی خوبی نداشته است.
این روانشناس ادامه داد: جدا از جمعیت 10 تا 15 درصدی نخبگان کشورمان که دارای استعدادهای ویژه هستند و راه خودشان را طی می کنند، چقدر از جمعیت هفتاد تا هشتاد درصدی جامعه که افراد عادی کشور را تشکیل می دهند، توانسته اند با چنین سیستم آموزشی کشور دانشمندتر شوند؟ آیا دانش آموزان ما پس از فارغ التحصیلی از مقطع دبیرستان دانشمندتر شده اند؟ طبق نتایج کنکور، میانگین درصد درس هایی مانند ریاضی، فیزیک و شیمی در آزمون سراسری کنکور منفی است.
حسینیان بیان کرد: همچنین آیا دانش آموزان ما با چنین سیستم آموزشی توانسته اند مذهبی تر و راستگو تر شوند؟ آیا توانسته ایم بحث ایثار را در جامعه گسترش دهیم؟ آیا توانسته ایم بحث هایی مانند مراعات همسایه و حق الناس را در میان دانش آموزان به خوبی نهادینه کنیم؟ طبق آمارها، هم اکنون هشتاد درصد دانش آموزان پس از فارغ التحصیلی در روخوانی قرآن مشکل دارند، این در حالی است که از دوران پیش دبستانی تا دبیرستان به آنها آموزش قرآن داده می شود. خروجی این نوع سیستم آموزشی این است که هشتاد درصد آنها در روخوانی مشکل دارند چه برسد به فهم و درک مطلب.
وی تصریح کرد: در بحث زبان انگلیسی و تعاملات بین المللی نیز اصلا وضعیت خوبی نداریم. دانش آموزان در دوران مدرسه حدود هفت تا هشت سال زبان انگلیسی می خوانند. آیا آنها می توانند به راحتی زبان انگلیسی صحبت کنند؟ اکنون بسیاری از اساتید دانشگاهی ما در این خصوص مشکل دارند چه برسد به مردم عادی جامعه.
معاون پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی در پایان به سیناپرس گفت: با بررسی ابعاد مختلف این موضوع باید اظهار کرد که اکنون ما دچار مشکلات مدیدی در حوزه آموزشی هستیم که حتی با گفتار درمانی هم حل نخواهد شد.
گزارش: فرزانه صدقی
No tags for this post.