نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

گردو، به کمک سلامت قلب می آید

تحقیقات نشان می دهد خوردن گردو به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم می تواند برای قلب و معده مفید باشد.علاوه بر این، بین این تغییرات مفید در ساختار باکتریایی معده با بهبود برخی عوامل خطرآفرین در بیماری های قلبی، رابطه مستقیم اثبات شد.

«کریستینا پترسن» از دانشگاه پن استیت در آمریکا می‌گوید: شواهد نشان می دهد که تغییرات کوچک در رژیم غذایی فواید بزرگی برای سلامتی دارد. خوردن 50 تا 75 گرم گردو در روز به عنوان یک رژیم غذایی سالم، می تواند راه خوبی برای بهبود سلامت معده و کاهش بیماری های قلبی باشد.

به گفته محققان، تحقیق دیگری نشان می دهد که تغییر باکتری ها در دستگاه گوارش (یا ساختار میکروبی معده) می تواند به روشن شدن علت مفید بودن آجیل برای سلامت قلبی کمک کند.

محققان برای انجام این تحقیق، 42 شرکت کننده دارای اضافه وزن یا چاقی که بین 30 تا 65 سال سن داشتند را مورد آزمایش قرار دادند.

پیش از آغاز این تحقیق، شرکت کنندگان در مدت دو هفته از رژیم غذایی آمریکایی استفاده کردند.  پس از این مدت، به شرکت کنندگان به طور تصادفی سه رژیم غذایی متفاوت داده شد که همه آنها شامل چربی های غیر اشباع بود.

در این رژیم‌های غذایی، اولی شامل گردو، دومی شامل آلفا لینولنیک اسید (ALA) و اسیدهای چرب غیر اشباع بدون خوردن گردو و سومی شامل اولئیک اسید(که یک اسید چرب است) به جای مقدار ALA موجود در گردو بدون مصرف گردو بود.

در هر سه این رژیم ها، گردو و روغن گیاهی جایگزین چربی های اشباع شد و همه شرکت کنندگان به مدت 6 هفته پیروی از این رژیم ها را با وقفه هایی بین دوره های رژیمی ادامه دادند.

پترسن می‌گوید: رژیمی که شامل گردو بود، باکتری های معده را که در گذشته دارای منافع سلامتی شناخته شدند، تقویت کرد.

وی افزود: یکی از این باکتری ها روزبریا (Roseburia) نام دارد که با حفاظت بخش داخلی معده مرتبط است. ما همچنین شاهد غنی شدن باکتری های یوباکتریا و بیوتیریسیکیوکاس (از باکتری های مفید برای معده) بودیم.

محققان همچنین دریافتند پس از استفاده از رژیم گردو، بین تغییرات در ساختار باکتریایی معده و عوامل خطرآفرین در بیماری های قلبی رابطه مهمی وجود دارد.

بنابراین تحقیق، باکتری های یوباکتریوم، رابطه‌ای معکوس با تغییرات در چند عامل مختلف موثر بر فشار خون داشت که نشان می دهد تعداد بیشتر یوباکتریوم با کاهش زیاد این عوامل خطرآفرین مرتبط است.

این تحقیق که در مجله تغذیه (Journal of Nutrition) به چاپ رسیده است.

مترجم: محسن حدادی

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل