تیمی از پژوهشگران مرکز مطالعات سرطان آبرامسون (Abramson Cancer Center) در دانشگاه پنسیلوانیا در مطالعات اخیر خود به توضیح چگونگی فواید و کاربرد امواج پروتون برای تولید مقدار پرتو موردنیاز درمان غدد سرطانی پرداخته و مشخص کردند دقیقاً چه میزان از این امواج در طول یک‌فصل و دوره درمانی باید استفاده شود.
این روش درمانی به رادیوتراپی سریع شهرت داشته و روش ارائه‌شده توسط اعضای این تیم تحقیقاتی یک الگوی آزمایشی است که می‌تواند یک تغییر بزرگ در حوزه درمان سرطان به شمار رود. در این مطالعه، محققان همچنین دریافتند که پرتودرمانی سریع (FLASH radiotherapy) تأثیری مشابه با روش‌های پرتودرمانی سنتی بر تومورهای بدخیم داشته و عوارض جانبی آن به دلیل مدت‌زمان بسیار کمتر قرار گرفتن بافت‌های سالم در برابر امواج، بسیار ناچیز است.
پرتودرمانی سریع (FLASH radiotherapy) تأثیری مشابه با روش‌های پرتودرمانی سنتی بر تومورهای بدخیم داشته و عوارض جانبی آن به دلیل مدت‌زمان بسیار کمتر قرار گرفتن بافت‌های سالم در برابر امواج، بسیار ناچیز است.
جیمز. ام. متز (James M. Metz) سرپرست این تیم تحقیقاتی و مدیر بخش پرتودرمانی دانشگاه پنسیلوانیا در این رابطه اعلام کرد: «این نخستین باری است که یافته‌هایی مرتبط با پرتودرمانی سریع به‌دست‌آمده که امکان استفاده از پروتون‌ها را به‌جای الکترون برای تولید دوزهای پرتودرمانی سریع که در حال حاضر به‌عنوان یک شتاب‌دهنده برای درمان‌های بالینی مورداستفاده قرار می‌گیرد، نشان می‌دهد.»
پرفسور کنستانتینوس کومنیس (Constantinos Koumenis) استاد مرکز مطالعات درمان غدد سرطانی ریچارد. اچ. چمبرلین به همراه دکتر کیت. ای. سنگل (Keith A. Cengel) استادیار مرکز پرتودرمانی غدد سرطانی دانشکده پزشکی پن (Penn’s Perelman School of Medicine) ازجمله دیگر اعضای این تیم تحقیقاتی به شمار می‌روند.
دکتر متز خاطرنشان کرد: «سایر تیم‌های تحقیقاتی با استفاده از الکترون‌ها دوزهای مشابهی تولید کرده‌اند که به‌اندازه کافی به بدن نمی‌رسند و نمی‌تواند ازنظر بالینی به‌عنوان یک درمان سرطان برای تومورهای داخلی مفید باشند.
گروه‌های دیگر، رویکرد درمانی را با فوتون‌های معمولی انجام داده‌اند اما در حال حاضر، دستگاه‌های درمانی موجود توانایی تولید دوز لازم برای این روش درمانی را ندارند. این مطالعه نشان می‌دهد که با تغییرات فنی، شتاب‌دهنده‌های موجود و کاملاً در دسترس پروتون‌ها می‌توانند با اثرات بیولوژیکی به دوزهای مناسب پرتودرمانی سریع دست یابند.»
نکته اصلی موردتوجه برای این تیم تحقیقاتی، توانایی تولید دوز پرتودرمانی موردنظر با پروتون بود و حتی در این تنظیم، محققان مجبور بودند به‌طور ویژه ابزارهای موردنیاز برای اندازه‌گیری مؤثر و دقیق دوزهای پرتویی را تهیه کنند زیرا ردیاب‌های استاندارد به دلیل بالا بودن سرعت، به‌سرعت اشباع می‌شدند.
مرکز پروتون تراپی مرکز پرتودرمانی رابرتز، شامل یک اتاق تحقیقات اختصاصی برای انجام آزمایش‌هایی ازاین‌دست است که به محققان این امکان را می‌دهد تا به‌طور مستقیم و بافاصله کم از پروتون به‌صورت جانبی استفاده کنند. این مرکز یکی از معدود امکانات موجود در جهان است که دارای چنین ویژگی‌های منحصربه‌فردی است.
دکتر متز در این رابطه گفت: «این زیرساخت‌ها همان چیزی است که آزمایش‌های پرتودرمانی سریع را امکان‌پذیر می‌کند. ما توانسته‌ایم سیستم‌های تخصصی موردنیاز را در اتاق تحقیق ایجاد کنیم تا دوزهای کافی برای پرتودرمانی سریع تولید شود. ما به‌این‌ترتیب موفق شدیم تا نشان دهیم که می‌توانیم پرتوهای پروتون را کنترل کرده و تعداد زیادی آزمایش انجام دهیم. ما همچنین موفق شدیم تا به درک پیامدهای پرتودرمانی سریع که انجام آن به‌سادگی امکان‌پذیر نیست، کمک کنیم.»
در خاتمه پژوهشگران اعلام کردند که در حال پیشبرد فرایند بهینه‌سازی چگونگی استفاده از این روش درمانی جدید و انجام آزمایش‌های بالینی و اقدامات لازم برای شناسایی کامل توانایی این روش درمانی، اتاق تحقیق و همچنین طراحی سیستم انجام پرتودرمانی سریع در انسان هستند.
شرح کامل این پژوهش و یافته‌های به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی بین‌المللی پرتودرمانی غدد سرطانی، زیست‌شناسی و فیزیک (International Journal of Radiation Oncology, Biology, and Physics) منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
مترجم: فاطمه کردی
No tags for this post.