تولید پلیمرهای رسانایی

از مشخصه های اصلی که اکثر پلیمرها را از فلزات متمایز می سازد، مقاومت الکتریکی بسیار بالای آنهاست که باعث شده پلیمرها در محدوده مواد عایق، دسته بندی شوند. در سال های اخیر گروه جدیدی از پلیمرها کشف شدند که رسانایی الکتریکی آنها به قدری بالاست که قابل مقایسه با فلزات هستند.

این خاصیت جدید مواد پلیمری، دانشمندان و محققان علوم مختلف را در کنار هم جمع کرده است تا با تحقیق بر روی این دسته از پلیمرها، بهترین شرایط کاربردی آنها را بیابند. دلایلی از جمله کمبود منابع، قیمت بالا و مقاومت کمتر از جمله مواردی است که می تواند باعث جانشینی پلیمرها با فلزات در بسیاری از کاربردها شود.

پلی آنیلین از معروفترین پلیمرهای رسانا است که هدایت الکتریکی بالای آن توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این پلیمر به دلیل ساختار متنوع، پایداری حرارتی و تابشی، هزینه پایین، سنتز ساده و خاصیت رسانایی در صنایع مختلفی از جمله الکترونیک چاپی، میکروالکترونیک ها، پوشش های ضدخوردگی و ضدالکتریسیته، حسگر گاز شیمیایی و الکترود باتری ها کاربرد دارد.

در همین راستا محققان یک شرکت دانش بنیان موفق شدند که پلی آنیلین یا  پلیمرهای رسانا با هدایت الکتریکی را به تولید برساند تا در ساخت حسگرهای گاز،  میکروالکترونیک ها، پوشش های ضدخوردگی و… از آنها بهره ببرند.

هدایت الکتریکی مناسب، کاهش قیمت در مقایسه با محصولات خارجی، پایداری بالا و طولانی مدت، غیرسمی و سازگار با محیط زیست، فرآیندپذیر از ویژگی های این محصول به شمار می روند.

از ویژگی های اصلی محصول این طرح سهولت در سنتز پلیمر و پایداری بالای آن در شرایط محیط است. برای تولید صنعتی این محصول نیاز به مواد اولیه ای مانند آنیلین و دودسیل بنزن سولفونیک اسید است که هر دو مورد در داخل کشور تولید می شوند.

بنابراین در این قدم، طرح کسب و کار مذکور موجب رونق بازار مواد اولیه این محصول  می شود و در مرحله بعد صنعت هایی که وابسته به این محصول هستند را رونق می دهد. استفاده از فناوری نانو در ساخت این محصول منجر به تولید ترکیبی با توزیع اندازه ذرات کم و میانگین اندازه ذرات در مقیاس نانومتری می شود.

No tags for this post.