مسافرانی سرگردان در فضا

هنگامی که نیاکان ما سرگرم یادگیری راه رفتن روی دو پا بودند، یک ستاره از سیاهچاله ابَرپُرجرم در مرکز کهکشان راه شیری و با سرعت شگفت‌انگیز ۶ میلیون کیلومتر بر ساعت، به بیرون پرتاب شد و سفر خود را آغاز کرد.

 
حال، پنج میلیون سال پس از آغاز این سفر گروهی از پژوهشگران با رهبری سرگئی کوپوسوف در دانشگاه کارنگی ملون، این ستاره را که S5-HVS1 نام دارد، دیده‌اند. این ستاره، در حال گذر نسبتاً نزدیک از زمین (در فاصلهٔ ۲۹ هزار سال نوری) و با سرعت سرسام‌آور (نزدیک به ۱۰ برابر بیشتر ستارگان در کهکشان راه شیری) رصد شده است.
 داگلاس بوبرت (یک پژوهشگر در دانشگاه آکسفورد و یکی محققان بالا) می‌گوید: «سرعت این ستاره آنچنان بالاست که کهکشان را ترک خواهد کرد و هرگز بدان باز نخواهد گشت». وی در ادامه می‌گوید: «این خیلی جالب است؛ چون ما هم از مدت‌ها پیش بر این باور بوده‌ایم که سیاهچاله‌ها ستارگان را با سرعت‌های بسیار بالا به بیرون پرتاب می‌کنند. اما هرگز چنین چیزی ندیده بودیم».
 
اکنون که این ستاره شناسایی شده است، پژوهشگران می‌توانند مسیر آن را بصورت وارونه ردیابی کنند و به سیاهچاله واقع در مرکز کهکشان راه شیری برسند. این رخداد، می‌تواند صحه‌ای باشد بر نظریه‌ای که یک ستاره‌شناس با نام جک هیلز ۳۰ سال پیش مطرح کرد و گفت ستارگانی که پس از تعامل میان یک سامانه ستاره دوتایی و سیاچالهٔ مرکز کهکشان، از مرکز کهکشان‌ها پرتاب می‌شوند، سرعت‌های بسیار بالایی دارند.

این سندی روشن است و بر مکانیزم هیلز، صحه‌گذاری می‌کند. دانشمندان می‌گویند دیدن این ستاره، بسیار جالب است؛ چون ما می‌دانیم که باید در مرکز کهکشانی شکل گرفته باشد و آنجا، نسبت به موقعیت ما در این سوی کهکشان بسیار متفاوت است.
 
کایلر کوهن (معاون فناوری در رصدخانه Lowell و یکی از همکاران این پروژه) می‌گوید: «با اینکه هدف اصلی ما وارسی جریان‌های ستاره‌ای بود، ولی ما منابع اضافی را نیز برای یافتن هدف‌های جالب در کهکشان راه شیری تخصیص دادیم و به نتایج بسیار خوبی رسیدیم. ما امیدواریم که در مشاهدات آتی چیزهای بیشتری نیز بدست بیاوریم».

 
منبع:ایتنا
No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا