امروزه بنابر دلایل مختلف از جمله گسترش و فراگیری زندگی ماشینی، قشر زیادی از افراد جامعه دچار فقر حرکتی هستند. در این بین ممکن است میانسالان( به ویژه زنان) غیر ورزشکار از نظر تمام فاکتورهای آمادگی جسمانی گرفتار وضعیت جسمانی نامناسب شوند و دچار ضعف در دستگاه قلبی و عروقی، تنفسی، عضلاتی و غیره باشند. این در حالی است که با انجام فعالیت های بدنی و ورزشی مناسب، میزان بروز این مشکلات به حداقل ممکن می رسند. همچنین انجام ورزش و فعالیت های بدنی رابطه مستقیمی با کاهش استرس و اضطراب، بهبود خواب شبانه و تقویت خلق و خوی این افراد دارد و می تواند میزان شادکامی در افراد میانسال را افزایش دهد.
جدیدترین تحقیقات نشان داده اند که ورزش به بهبود خلق و خو و افزایش میزان اندورفین های بدن کمک می کند بنابراین پیش بینی می شود که افزایش میزان دوپامین موجب ایجاد حس شادی شود؛ در حال حاضر ورزش هایی مانند یوگا و ایروبیک در افزایش میزان دوپامین موثر هستند. همچنین اثبات شده ورزش برای مبتلایان به پارکینسون که کنترل حرکتی شان را از دست می دهند نیز سودمند است.
به گفته فزناز المعی‌نژاد، متخصص فیزیوتراپی، ورزش با ترشح هورمون اندورفین از مغز، به کاهش استرس کمک می کند و باعث بروز احساس شادی در فرد می شود؛ ورزش به ویژه دویدن تند در افزایش ترشح هورمون های شادی (اندورفین) از مغز موثر است.
دکتر محمد جعفر فره وش، عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز معتقد است: اغلب افرادی که به طور منظم حرکات ورزشی انجام می دهند، اظهار می کنند که پس از ورزش خوشحال تر و بشاش ترهستند و روحیه شان نیز بهتر می شود. این مساله یک توجیه علمی دارد، به این معنی که ورزش کردن باعث آزاد شدن موادی شبیه مواد مخدر در مغز می شود. این مواد به طور طبیعی باعث آرامش و شادمانی در انسان می شود. به این مواد مورفین های طبیعی یا آندورفین می گویند که باعث بهبود خلق و خو،خوش بینی، امید به آینده و به طور کلی باعث افزایش کیفیت زندگی و عمر می شود.
ورزش و فعالیت های بدنی می تواند به ویژه در بهبود کیفیت زندگی زنان میانسال تاثیر چشمگیری داشته باشد. ت‍وران س‍ل‍ی‍م‍ان‍ی، دانش آموخته رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد واحد کرج با راهنمایی م‍ه‍ن‍وش ن‍ور ب‍خ‍ش در پژوهشی به این نتیجه رسیده است که تمرینات ایروبیک و ورزش در آب بر کیفیت زندگی و شادکامی زنان میانسال تاثیرگذار بوده است. همچنین بین میزان کیفیت زندگی و شادکامی گروه های ایروبیک و ورزش در آب با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد اما در بین دو گروه ایروبیک و ورزش در آب تفاوت معنی داری وجود ندارد.
دیگر نتایج این نشان داد که ورزش در آب و تمرینات ایروبیک در افزایش کیفیت زندگی و شادکامی زنان میانسال غیرورزشکار موثر بوده است.
با توجه به یافته های فوق می توان بیان کرد که فراهم کردن امکانات و تجهیزات ورزش های ذکر شده در راستای اهداف متولیان ورزش کشور، موفقیت در تشویق و ترغیب این قشر از جامعه (زنان میانسال) به انجام فعالیت های بدنی همراه با موسیقی، انجام ورزش ایروبیک و همچنین ورزش در آب (دو ورزش با شرایطی مناسب برای زنان غیر ورزشکار میانسال)، عوارض و مشکلات میانسالی و زندگی ماشینی را در زنان میانسال به میزان چشمگیری کاهش می دهد و سطح شادکامی و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود می بخشد.
تالیف: بیتا اکبری
No tags for this post.