امروزه این نوع شیرین کننده‌ها در طیف وسیعی از مواد غذایی و نوشیدنی‌ها که تحت عنوان بدون قند و یا رژیمی شناخته می‌شوند، مانند انواع نوشابه‌ها، آدامس، ژله، آب نبات، آبمیوه، بستنی و … یافت می‌شوند. برخی از این شیرین کننده‌ها می‌توانند برای پخت و پز و تهیه غذاهای مختلف در منزل مورد استفاده قرار گیرند.
شیرین کننده‌های مصنوعی صدها برابر شیرین‌تر از قند و شکر معمولی هستند. بنابراین، مقدار بسیاری کمی از آنها می‌تواند همانند شکر طعم شیرین به مواد غذایی بخشد.
استفاده از 6 نوع شیرین کننده مصنوعی در مواد غذایی مورد تائید قرار گرفته است که عبارتند از: آسپارتام، ساخارین، نوتام، آسه‌سولفام- K، سوکرالوز و ادوانتام. استفاده از استویا نیز که یک شیرین کننده طبیعی و کم کالری است در مواد غذایی مجاز است.
اما درباره سلامت و تاثیر شیرین کننده های مصنوعی به خصوص بر کودکان سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد. آکادمی سیاستگزاری طب کودکان در آمریکا در بیانیه ای با بیان این مطلب توصیه کرد که میزان شیرین کننده های مصنوعی باید در برچسب محصولات ذکر شود تا به والدین و محققان کمک کند تا از مقدار مصرف این مواد آگاهی پیدا کنند و تاثیرات احتمالی آن بر کودکان را ارزیابی نمایند.
«کاریسا بیکر اسمیت» استاد طب کودکان در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند و نویسنده این بیانیه اعلام کرد با توجه به شواهد دریافتیم هنوز مطالب زیادی درباره تاثیر شیرین کننده های غیرخوراکی بر سلامت کودکان باقی مانده که باید روی آن تحقیق انجام شود.
فهرست کردن میزان شیرین کننده های به کار رفته در یک محصول به خانواده ها و محققان کمک می کند، دریابند که افراد چه میزان ازاین مواد مصنوعی مصرف می کنند و به ارزیابی تاثیرات احتمالی آنها بر سلامتی کمک می کند.
وی افزود: ما به تحقیقات بیشتری درباره استفاده از شیرین کننده های مصنوعی و خطرات احتمالی آن در بروز چاقی و دیابت نوع دو به ویژه در مورد کودکان نیاز داریم. با توجه به اینکه تعداد زیادی از کودکان به طور مرتب از این فرآورده ها استفاده می کنند باید از عوارض بلند مدت آن بر سلامت آنها درک بهتری پیدا کنیم.
یک گروه نماینده تولیدکنندگان نوشیدنی ها وغذاهای کم کالری درباره این بیانیه انتقاداتی را مطرح کرده اند.
«روبرت رانکین» رئیس «شورای کنترل کالری» در آمریکا می گوید: این شورا ادعاهای این پزشکان را نمی پذیرد و بر مواضع دیرینه خود تاکید می کند که شیرین کننده های مصنوعی وقتی به عنوان بخشی از رژیم سلامتی و به طور متوازن مصرف شود می تواند به عنوان ابزاری برای کنترل کالری و شکر مصرفی، کمک کننده باشد.
شیرین کننده های مصنوعی بیش از 60 سال است که مصرف می شوند. 6 مورد از آنها به عنوان افزودنی های خوراکی از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، پذیرفته شده اند که عبارتند از : ساکارین؛ آسپارتام؛ اسسولفام پتاسیم؛ سوکرالوز؛ نئوتیم و ادونتیم. دو مورد دیگر (استویا و لو هان گو) هم تحت عنوان کلی «افزودنی های سالم» تایید شده اند.
بنا براعلام آکادمی سیاستگزاری طب کودکان، این محصولات بین 180 تا دو هزار برابر شیرین تر از شکر هستند.
بر اساس تحقیق ملی ارزیابی سلامت و تغذیه که طی سال های 2009 تا 2012 در آمریکا انجام شده بیش از یک چهارم از کودکان آمریکایی از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می کنند و 80 درصد از آنها مواد حاوی این شیرین کننده ها را به طور روزانه مصرف می کنند.
این تحقیق نشان می دهد که بسیاری از والدین آمریکایی نمی دانند که کودکان آنها شیرین کننده های مصنوعی مصرف می کنند.
بیکر اسمیت در این بیانیه می افزاید: اکنون دشوار است که بدانیم چه مقدار شیرین کننده غیرخوراکی در محصولات استفاده شده است، زیرا تولیدکنندگان ملزم به اعلام و مشخص کردن میزان استفاده از این مواد در محصولات خود نیستند.
فهرست کردن میزان شیرین کننده های به کار رفته در یک محصول به خانواده ها و محققان کمک می کند دریابند که افراد چه میزان از آنها مصرف می کنند و به ارزیابی تاثیرات احتمالی آنها بر سلامتی کمک می کند.
مترجم: محسن حدادی
No tags for this post.