زمانی که در سال 2014 میلادی کمپانی اپل اقدام به معرفی یک اپلیکیشن با عنوان HealthKit کرد، بیانیه رسمی شرکت اپل اعلام کرد که این برنامه قادر به بررسی و اندازه گیری کلیه ویژگی‌های بهداشتی و سلامتی افراد استفاده کننده بوده و بخش‌های مختلفی ازجمله فشارخون تا میزان دریافت مواد معدنی مختلف مانند مس را نشان می‌دهد.
کمی پس از انتشار رسمی این اپلیکیشن، در کمال ناباوری مشخص شد که در این برنامه صرفاً شرایط مردان مورد توجه قرارگرفته و حتی هیچ موردی برای بررسی شرایط زنان در دوران قاعدگی آن‌ها وجود نداشته و این مسئله به کلی از سوی سازندگان برنامه، نادیده گرفته‌شده است.
تا پیش از سال 2015، آزمایش‌های تصادف خودرو در اتحادیه اروپا تنها با شبیه‌سازی آسیب‌های احتمالی رخ‌داده برای مردان در تصادفات رانندگی انجام می‌شد و شرکت‌های خودروسازی، هیچ تمهیدی در رابطه با آسیب‌های مرتبط با زنان انجام نداده و تمامی عروسک‌های نمونه جهت بررسی آسیب‌های رخ‌داده در تصادفات، شبیه‌سازی‌شده با ساختار بدنی مردان بود.
به نظر می‌رسد این موضوع تنها مرتبط با کمپانی اپل نیست و در حوزه های مختلفی شاهد این تبعیض جنسیتی علیه زنان هستیم. یک نمونه بسیار مهم دیگر در این رابطه، استاندارد آزمایش تصادفات خودروها در اتحادیه اروپا است.
تا پیش از سال 2015، آزمایش‌های تصادف خودرو در اتحادیه اروپا تنها با شبیه‌سازی آسیب‌های احتمالی رخ‌داده برای مردان در تصادفات رانندگی انجام می‌شد و شرکت‌های خودروسازی، هیچ تمهیدی در رابطه با آسیب‌های مرتبط با زنان انجام نداده و تمامی عروسک‌های نمونه جهت بررسی آسیب‌های رخ‌داده در تصادفات، شبیه‌سازی‌شده با ساختار بدنی مردان بود.
کارولین کریادو پرز (Caroline Criado Perez) نویسنده و پژوهشگری است که به‌طور خاص به بررسی این موضوع پرداخته و یافته‌های پژوهشی خود را در کتابی تحت عنوان زنان نامرئی (Invisible Women) منتشر کرده است .
این کتاب موفق شد جایزه کتاب علمی سال را از سوی انجمن سلطنتی بریتانیا به خود اختصاص دهد. وی در این کتاب، تبعیض‌های دنیای مدرن علیه زنان را با عبارت شکاف جنسیتی اطلاعاتی نام‌گذاری کرده و حوزه‌های مختلفی از سیاست‌های عمومی تا پژوهش‌های پزشکی را از این منظر موردبررسی قرار داده است.
کارولین کریادو پرز از این مشکل با عنوان نابینایی جنسیت در فرهنگ فناوری یاد کرده و اعتقاد دارد که دنیای فناوری بر اساس اندازه‌های مردانه شکل می‌گیرد.
به باور وی این موضوع حتی در طراحی بسیاری از وسایل موردنیاز زندگی روزمره همچون تلفن‌های همراه نیز دیده‌شده و برای نمونه میانگین ابعاد تلفن‌های هوشمند ساخته‌شده در جهان، 5/5 اینچ است که برای دست خانم‌ها خیلی بزرگ بوده و اغلب در جیب‌های طراحی‌شده برای لباس‌های زنانه جای نمی‌گیرد.
نرم‌افزارهای تشخیص گفتار بیشتر بر مبنای تشخیص صدای مردان طراحی‌شده و مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد این نرم‌افزارها معمولاً صدای مردان را هفتاد درصد بیشتر راحت‌تر از صدای زنان درک می‌کنند. این موضوع در مورد خودروهای هوشمند نیز صادق بوده و این خودروها فرامین صادرشده با صدای مردانه را در اولویت قرار داده و برای نمونه گزارش‌شده است اگر یک مرد روی صندلی کنار راننده قرارگرفته و یک زن پشت فرمان خودروی هوشمند باشد، احتمال اینکه خودروی هوشمند به فرامین صوتی سرنشین مرد عمل کند، بیشتر است.
نتایج تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهد که زنان احتمالاً هنگام استفاده از دوربین‌های واقعیت مجازی، بیشتر احساس ناراحتی می‌کنند که دلیل این موضوع هنوز مشخص نیست و یافته‌های یک مطالعه دیگر نشان داد که اپلیکیشن های پایش فعالیت ورزشی و بدنی مرتبط با تناسب‌اندام، کار در خانه را تا 74٪ کمتر موردتوجه قرار داده و برخی از کاربران شکایت دارند که هنگام هل دادن کالسکه فرزندشان در حین پیاده‌روی، اپلیکیشن های قدم شمار، فعالیت آن‌ها را محاسبه نمی‌کند.
یکی دیگر از موارد مطرح‌شده در این کتاب، قوانین شهرهای اروپایی است که بیشتر بر اساس راحتی و اولویت مردان، طراحی‌شده است.
برای نمونه تا سال‌های گذشته در کشور سوئد، اولویت برف‌روبی در روزهای زمستانی با خیابان‌ها و معابر تردد خودرو بوده و این مسئله در حالی است که گزارش‌ها نشان می‌دهد در صبح‌های سرد زمستانی این کشور، بیشتر عابرین پیاده را زنانی و کودکان مدرسه‌ای تشکیل داده و از سوی دیگر میزان سوانح رخ‌داده برای عابرین پیاده در مسیرهای یخ‌زده به‌مراتب بیشتر بوده و آمارهای بیمارستانی حاکی از این واقعیت است که 70 درصد از آسیب دیدگان این سوانح را زنان تشکیل داده‌اند.
مترجم : فاطمه کردی
No tags for this post.