آیا شما هم این خبر را شنیده اید؟ فکر می کنید چند درصد از خبرهایی که روزانه در فضای مجازی چرخ می خوردند و از این گروه به آن کانال و از کانال به صفحه های شخصی می رسد صحیح است؟هر چند جواب این سوال را همه میدانیم تعداد زیادی اخبار غیر علمی هر روز در حال چرخش در شبکه های اجتماعی است و از ریشه دروغ است، اما با این حال بسیاری از این خبر ها در ذهن باقی مانده و تا مدتها فکر آدمی را مشغول می کنند که اگر صحیح باشد چه؟
به نظر می رسد شما به اختلال «ترایپوفوبیا» دچار هستید. این اختلال به این معنی است که فردی به طور غیر منطقی از سوراخ ها و چاله ها مانند حفره های روی غلاف بذر نیلوفر آبی، سوراخ هایی که روی قهوه تازه جوشیده و کف کرده درست می شود، شانه عسل و کرامپت (نوعی کلوچه دارای حفره هایی روی آن) می ترسد.
افراد مبتلا به ترایپوفوبیا ممکن است وقتی به یک خوشه از حفره ها نگاه می کنند علائمی همچون لرز، خارش، مورمور شدن پوست یا تهوع را تجربه کنند و گاه احساس وحشت می کنند و میل دارند فریاد بزنند و حفره ها را خراب کنند.
روان شناسی هنوز این اختلال را به عنوان یک بیماری به رسمیت نشناخته اما در سال های اخیر تحقیقات زیادی درباره آن شده است؛ بویژه از سال 2013 دو روان شناس از دانشگاه اسکس مقاله ای نوشتند که در آن به توصیف این ناهنجاری پرداختند و نشان دادند تصاویری که دارای الگوی مشابه خوشه ای بودند عامل این فوبیا است.
بنا بر این مطالعات، افراد مبتلا به ترایپوفوبیا ممکن است وقتی به یک خوشه از حفره ها نگاه می کنند علائمی همچون لرز، خارش، مورمور شدن پوست یا تهوع را تجربه کنند و گاه احساس وحشت می کنند و میل دارند فریاد بزنند و حفره ها را خراب کنند. دانشمندان دانشگاه اسکس فکر می کنند ترایپوفوبیا می تواند یک اختلال تکاملی مربوط به این واقعیت باشد که برخی حیوانات خطرناک مثل بعضی مارها و قورباغه ها، الگوی خوشه ای مشابهی روی پوست خود دارند.
محققان دیگری در ژاپن یک فرضیه دیگر را بر اساس این نظریه مطرح کرده اند که این حالت، حساسیت بیش از حد به الگوهایی را نشان می دهد که شبیه به علایم بیماری های مختلف پوستی است.
امروزه گروه هایی از افراد مبتلا به ترایپوفوبیا در شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و ردیت فعال هستند. در این شبکه های اجتماعی تصاویری را به نمایش می گذارند که افراد مبتلا (بر اساس برخی برآوردها، حدود 15 درصد از افراد) آن را بسیار ناخوشایند می دانند؛ بنابراین توصیه می کنیم، با احتیاط جستجو کنید.
مترجم: محسن حدادی
No tags for this post.