به مرور زمان و با افزایش سن، حجم و قدرت عضلات کاهش می‌یابد. استحکام عضلات یکی از مهمترین نشانه‌های بدن سالم است. با تضعیف عضلات، اندام های داخلی بدن و به ویژه استخوان‌ها آسیب پذیر می‌شوند. معمولا توده عضلانی پس از ۵۰ سالگی، حدود ۱.۵ درصد در سال کاهش می‌یابد، این میزان پس از ۶۰ سالگی به ۳ درصد در سال می‌رسد.
محققان دانشگاه نانیانگ در سنگاپور تحقیقات گسترده‌ای را در زمینه کاهش توده عضلانی مرتبط با سن آغاز کردند. این مطالعات با بررسی مدل‌های حیوانی نشان می دهد میکروبیوم روده نقش بسیار مهمی در تنظیم توده عضلانی و عملکرد آن دارند. این مطالعه نشان می‌دهد جوندگان بدون باکتری روده، عضلات ضعیف تری دارند.
این مطالعه اطلاعات ارزشمندی را نه تنها در مورد عملکرد و رشد عضلات، بلکه در مورد نحوه تعامل آن با سلول‌های عصبی کنترل‌کننده عضلات در اختیار قرار می‌دهد.
به این منظور دو گروه از موش‌های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول فاقد باکتری روده و گروه دوم نرمال بودند. نتایج نشان می‌دهد موش‌های فاقد باکتری روده ماهیچه‌های ضعیف‌تری داشتند و به طور کلی انرژی کمتری تولید می‌کردند. در ادامه محققان باکتری‌های روده موش‌های عادی را به موش‌های فاقد باکتری پیوند زدند و مشاهده کردند عملکرد و رشد عضلات موش‌ها پس از پیوند به میزان قابل ملاحظه‌ای بهبود یافت.
به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری مدیکال نیوز، میکروب های روده در بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت، بیماری های کبد، سرطان و بیماری های مغزی نقش دارند و این مطالعه می‌تواند منجر به توسعه راهکاری برای درمان کاهش توده عضلانی مرتبط با سن باشد.
از دست دادن توده عضلات علاوه بر کاهش توانایی و قدرت انجام فعالیت‌های روزانه، احتمال شکستگی استخوان‌ها را نیز پس از زمین خوردن افزایش می‌دهد.
نتایج این مطالعه در نشریه Science Translational Medicine منتشر شده است.
No tags for this post.