متن این نامه که از طریق سخنگوی دولت برای دولت ارسال شده است،به این شرح است:
وضعیت بحرانی رسانه در ایران امری بدیهی شمرده می‌شود.برای اطلاق صفت بحرانی به وضعیت رسانه در ایران،دلایل متعددی می‌توان برشمرد.از بی‌اعتمادی عمومی به اخبار رسمی گرفته تا انتشار گسترده اخبار دروغین، از وضعیت نابسامان اقتصادی بنگاههای مطبوعاتی گرفته تا اقبال غیرقابل کتمان بخش قابل توجهی از مردم به رسانه‌های فارسی زبان خارجی. اقبالی که تقریبا همه کارکردهای رسانه از آگاهی‌بخشی تا پر کردن اوقات فراغت را در بی‌می‌گیرد.
چنین وضعیتی انجام پژوهش و بررسی فوری تحت عنوان گزارش ملی رسانه را ضروری ساخته است. چنین گزارشی باید بتواند علاوه بر رد یا تایید عالمانه‌ی وجود بحران، دلایل آن را شناسایی کرده، آثار کوتاه و بلندمدت این وضعیت را بر جامعه ایران از جوانب مختلف فرهنگی، سیاسی و امنیتی بررسی نموده و نهایتا بتواند مجموعه‌ای از پیشنهادهای کارشناسی را برای حل مشکلات تشخیص داده شده ارائه کند.
پرداختن به موضوعات ذیل در این گزارش اجتناب‌ناپذیر است:
– وضعیت اقتصادی رسانه‌ها، شامل تیراژ، درآمد و هزینه، آگهی‌ها، منابع مالی و…
– فن آوری و آموزشی، شامل توانایی رسانه‌ها در استفاده از امکانات و شیوه‌های جدید رسانه‌ای
– اعتماد مردم به رسانه‌های رسمی هم از نظر مصرف و هم از حیث میزان پذیرش تولیدات آنها
– حقوقی، شامل میزان کارآیی قوانین و مقررات حقوقی حاکم بر رسانه‌ها
– کیفیت نیروهای فعال در رسانه‌ها
– وضعیت کنونی و آینده‌نگری رسانه‌های غیررسمی در ایران و مقایسه آنها با رسانه‌های رسمی و…
به جهت سرعت تحولات و فوریت امر، این گزارش باید در زمان محدود و مناسبی (حداکثر در طول 6 ماه) و توسط گروهی از کارشناسان متخصص تهیه و منتشر شود.
ترکیب افراد این گروه می‌تواند شامل مجموعه‌ای از صاحب‌نظران دانشگاهی (در حوزه‌های رسانه و ارتباطات، جامعه‌شناسی و اقتصاد نشر) و رسانه‌ای و مدیریتی و نیز از مدیران دولتی و رسانه‌ای سابق باشد.
دولت «گزارش ملی رسانه» را تهیه و ارائه کند
