زمانی که قلب فردی از حرکت باز می ایستد احیای قلبی و ریوی می تواند جان وی را نجات دهد. اما اگر شخصی در خیابان دچار ایست قلبی شود استفاده از احیای قلبی در صورتی که کسی در آن حوالی از چگونگی انجام آن آگاه نباشد امکان پذیر نخواهد بود.
محققان امیدوارند تا با ساخت یک اپلیکیشن برای موبایل های هوشمند به افرادی که از چگونگی انجام احیای قلبی آگاهی دارند اطلاع رسانی کنند تا نزدیک ترین فرد خود را به شخص بیمار رسانده و جان او را نجات دهد.
طبق آخرین مطالعات انجام شده در صورت عملی کردن این پروژه نرخ تعداد احیای قلب انجام شده روی افراد بیمار به میزان 14 درصد افزایش خواهد یافت و به این صورت با استفاده از این اپلیکیشن احتمال مرگ ناگهانی در اثر ایست قلبی کاهش می یابد.
در آخرین آزمایشی که روی این پروژه انجام گرفت نزدیک 9800 نفر در استکهلم که پیش از این تحت آموزش های کمک های اولیه و احیای قلب قرار گرفته بودند با دادن شماره تلفن های همراه خود پذیرفتند تا به حالت آماده باش برای کمک به افراد بیماری که دچار ایست قلبی می شوند قرار بگیرند. اگر کسی با شماره تلفن اورژانس تماس می گرفت و موردی مشکوک به ایست قلبی را گزارش می نمود به طور خودکار هر کدام از این افراد داوطلب که در نزدیک ترین محل به بیمار بودند برای کمک به وی اعزام می شدند. در طول این آزمایش بیش از 306 مورد ایست قلبی گزارش شد و سیستم داوطلبان آموزش دیده را که در 500 متری محل افراد بیمار قرار داشتند به موقع آگاه ساخت و آن ها به محل حادثه اعزام شدند (لازم به ذکر است در تعدادی از این موارد گزارش شده افرادی در محل حضور داشتند که جزو داوطلبان شرکت کننده نبودند اما از چگونگی احیای قلب آگاهی داشتند.)
محققان دریافتند با استفاده از این روش و زمانی که سیستم به نزدیک ترین داوطلب اعلام می کند تا به منطقه اعزام شود , 62% بیماران توسط وی که در نزدیکی آن ها بوده و به سرعت بالای سر بیمار حضور پیدا می کند احیای قلبی می شوند اما این رقم در مقایسه با 48 درصدی که بدون اعزام افراد داوطلب و توسط افراد حاضر در محل احیای قلبی شدند چندان قابل توجه به نظر نمی رسد.
این سیستم اثرات محسوسی روی نجات بیماران نداشت اما محققان برای اندازه گیری دقیق اثر استفاده از این اپلیکیشن تصمیم دارند تا آن را در جامعه آماری بزرگتری از بیماران مورد آزمایش قرار دهند.
در آزمایشی مشابه که در کشور سوئد انجام شد بیش از 30000 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند و محققان با تحلیل داده های مربوط به آن ها دریافتند که 10.5% از افرادی که دچار حمله های قلبی شده بودند و در محل حادثه پیش از حضور آمبولانس توسط افراد حاضر در محل عمل احیای قلبی روی آن ها صورت گرفته بود , حداقل تا 30 روز بعد از حادثه زنده ماندند و در مقابل تنها 4% از افرادی که پیش از حضور آمبولانس توسط افراد حاضر در محل احیای قلبی نشدند و احیای آن ها توسط امداد گران بعد از گذشت چند دقیقه صورت پذیرفت توانستند بعد از گذشت 30 روز به حیات خود ادامه دهند.
به گفته رزماری انیس، تکنسین پزشکی اورژانس در نیویرک عمل احیای قلبی قبل از رسیدن آمبولانس به محل باعث بالا رفتن نرخ نجات افراد بیمار می شود , وی می افزاید: گذشت هر دقیقه از ایست قلبی بدون اینکه عمل احیای قلب انجام شود شانس نجات فرد را 7 تا 10 درصد کاهش می دهد. اینکه افراد تحت آموزش های کمک های اولیه و احیای قلبی قرار بگیرند بسیار مهم و حیاتی است زیرا این مطلب که شما یک امداد گر باشید یا یک انسان معمولی آموزش دیده چندان اهمیتی ندارد و تنها چیزی که در زمان بروز حادثه مهم بوده و باید به سرعت انجام شود عمل احیای قلب است , خواه این عمل توسط یک امدادگر انجام شود یا توسط یک فرد عادی که آموزش های لازم را دریافت کرده است.
No tags for this post.