دانشمندان در گذشته دریافتند که میمونها حافظه دراز مدت فوقالعادهای دارند که به آنها کمک میکند بهترین مکانها برای یافتن غذا را به خاطر بسپارند. اکنون آنها در حال تحقیق روی چگونگی عملکرد حافظه فعال شامپانزهها هستند.
حافظه فعال را گاهی به یک صفحه طراحی یا کاغذ یادداشت ذهنی تشبیه میکنند. این حافظه به ما اجازه می دهد تا اطلاعات تازه را در مغز خود نگه داریم و مسیر کارهایی را که داریم انجام میدهیم گم نکنیم. مثلا به یاد آوردن آغاز همین جمله وقتی به آخر آن میرسید با استفاده از حافظه فعال ممکن است.
دانشمندان دانشگاه «سنت اندروز»، موسسه «مکس پلانک» و دانشگاه دامپزشکی وین در اتریش برای سنجش حافظه فعال شامپانزهها مجموعهای از ظروف تیره کوچک را طراحی کردند و در حالی که شامپانزهها نگاه میکردند در داخل بعضی از آنها غذا پنهان کردند. سپس این شامپانزهها باید اشاره میکردند که غذا در کدام ظرف است و اگر درست حدس میزدند میتوانستند آن را بخورند.
پس از هر انتخاب، محققان ظرفها را به مدت 15 ثانیه مخفی می کردند. شامپانزهها برای بدست آوردن بیشترین میزان غذا باید به یاد می آوردند که قبلا چه جعبههایی را جستجو کرده بوند که این امر باعث آزمایش حافظه فعال آنها میشد.
این تیم تحقیقاتی به تدریج با افزودن ظرفهای بیشتر و جابجا کردن آنها در حین جستجوی شامپانزهها، آزمایش را پیچیدهتر کردند. آنهایی که بهترین عملکرد را داشتند چهار ظرف غذا را درست تشخیص دادند اما یک حیوان خردسال بیش از 7 ظرف را درست حدس زد.
آنها با وادار کردن شامپانزهها به یک آزمایش مشابه همزمان، میزان حافظه فعال آنها را بیشتر بررسی کردند. نتیجه این شد که شامپانزهها درست مانند انسانها وقتی چند کارهمزمان به آنها محول شد دچار افت عملکرد شدند.
«کریستوف ولتر» مسئول این تحقیق میگوید: یافتههای ما نشان میدهد که شامپانزهها در انجام تکلیف مربوط به حافظه فعال شهودی، عملکردی شبیه به یک کودک 7 ساله داشتند که مبتنی بر آموزش وسیع آنها نبود.
مترجم: محسن حدادی
No tags for this post.