این نظریه که برای کنترل، مدیریت و اعتباربخشی به تبادلات مالی می‌توان به جای استفاده از یک سرور مرکزی، از رشته‌ای از اطلاعات که در میان گروهی از افراد پراکنده است، استفاده کرد، با ظهور بیتکوین به یک تجربه عملی فراگیر و موفق تبدیل شد.
بیتکوین که حدود هشت سال پیش ده‌هزار سکه آن خرج خرید دو عدد پیتزا می شد، امروزه با افزایش قیمتی باورنکردنی مواجه شده و هر سکه آن هزاران دلار مبادله می شود. این رویداد، برخی را ثروتمند، برخی را حسرت‌زده و بسیاری را نیز علاقه‌مند کرده است.
امروزه در بسیاری کشورها دستگاه‌های خودپردازی که بیتکوین را به رسمیت می‌شناسند، راه‌اندازی شده‌اند و بسیاری دولت‌ها در حال تدوین یا تکمیل سیاست‌های مالی خود در زمینه ارزهای دیجیتال هستند.
اما توجه به تکنولوژی بلاک‌چین محدود به بازارهای مالی نشد. برنامه‌نویسان، دست به کار استفاده از این فناوری در نوشتن اپلیکیشن‌های حوزه‌های مختلف همچون بهداشت و درمان و توریسم شده‌اند. برخی ظهور فناوری بلاک‌چین را در کنار پدیده ای به نام اینترنت اشیا، آغازگر عصر جدید اینترنت دانسته‌اند.
از سوی دیگر، گروهی نیز نسبت به جنبه‌های کاذب این موج هیجان هشدار می‌دهند. آنان به دوره سقوط شرکت‌های اینترنتی که به ترکیدن «حباب دات‌کام» معروف شده و همچنین پایین آمدن قیمت بیتکوین اشاره می‌کنند و می‌گویند که شاید باید منتظر اتفاقی مشابه در این دوره باشیم.
بر اساس این گزارش مقاله ای تحت عنوان «زنجیره: یک فراتحقیق در مورد ظرفیت‌ها، خطرات و کاربردهای مختلف فناوری بلاک‌چین» توسط دکتر شاهو صبّار، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و علی معصومی‌فر تالیف و در چهاردهمین همایش روابط‌عمومی الکترونیک ارائه شد.
این پژوهش، یک فراتحقیق است که به منظور شناخت امیدها، هراس‌ها، ظرفیت‌ها، خطرات و همچنین زمینه‌های مختلف کاربرد تکنولوژی بلاک‌چین، به بررسی مطالعات علمی پیشین می‌پردازد و در ادامه دیدگاه‌ها و رویکردهای مختلف را دسته‌بندی و ارایه می‌کند.
در این پژوهش نگرش فعلی در مورد بلاک‌چین با موج هایپ موفقیت سایت‌های اینترنتی در دهه ۹۰ مقایسه شده و به این نتیجه می رسد که باید روندها را بشناسیم و از این طریق، بفهمیم که کدام یک از کاربردهای بلاک‌چین برای ما مفید و کاربردی هستند و کدام یک از کاربردهایی که برای آن مطرح می‌شود، در عمل رخ نخواهند داد.
بر این اساس، «انتقال سهام، اوراق قرضه و اسناد»، «صدور گواهی دیجیتال»، «جایگزین شدن به جای پول فیزیکی»، «ثبت رای الکترونیک»، «سپرده نزد شخص ثالث (اسکرو)»، «پرداخت هزینه‌های پزشکی» و «ذخیره اطلاعات فردی»، در زمره کاربردهایی قرار دارند که نویسنده این پژوهش تحقق آنها را محتمل می داند.
No tags for this post.