عصبشناسان دانشگاه پزشکی و علوم پورتلند آمریکا با آزمایش روی موشها دریافتند ورزش میتواند به بهبود حافظه و یادگیری کمک کند.«گری وستبروک» یکی از نویسندگان نتایج این تحقیق میگوید: ورزش، ارزان است؛ لازم نیست به یک باشگاه گرانقیمت بروید یا روزی 10 مایل بدوید.
تحقیقات قبلی روی حیوانات و انسان نشان داد که ورزش منظم، سلامت کلی مغز را افزایش میدهد. اما هنوز نمیتوان منافع ورزش برای قلب ، کبد و عضلات را از تاثیرات خاص آن بر مغز جدا کرد. مثلا قلب سالم به کل بدن از جمله مغز اکسیژنرسانی میکند.
وستبروک میگوید: مطالعات قبلی درباره ورزش بیشتر بر ورزش طولانیمدت تمرکز داشته است.
درنتیجه دانشمندان آزمایشی را طراحی کردند تا واکنش مغز به جلسات جداگانه ورزش روی موشهای بیتحرک که برای مدتهای کوتاه روی چرخهای دویدن قرار گرفتند. موشها در طول 2 ساعت چند کیلومتر دویدند ودر نهایت این مطالعه نشان داد که ورزش کوتاه مدت که معادل یک بازی بسکتبال غیر حرفهای یا 4000 گام در هفته است باعث بهبود در سیناپسها (محل ارتباط یک عصب با عصب دیگر)ی هیپوکامپ شد.
دانشمندان این کشف کلیدی را با استفاده از تحلیل ژنها در نورونهایی که در جریان ورزش زیاد شدند یافتند. اما یک ژن خاص عامل این پدیده بود: Mtss1L. این ژن عمدتا در مطالعات قبلی روی مغز نادیده گرفته شده بود.
«کریستینا چاتزی» یکی از محققان همکار در این مطالعه میگوید: این هیجانانگیزترین کشف ممکن بود. ژن Mtss1L پروتئینی را کدگذاری میکند که باعث خم شدن غشای سلول میشود.
محققان دریافتند وقتی این ژن با ورزش کوتاه مدت فعال میشود، باعث رشد اندکی در عصبهایی به عنوان اسپینهای دندریت ( در محلی که سیناپس ها در آن شکل میگیرند) میشوند. دِندریتها زائدههای رشته مانندی هستند که به جسم سلولی یاختههای عصبی (نورونها)، متصل هستند.
در واقع این مطالعه نشان داد که تنها مقدار کمی تحرک شدید کافی است تا مغز را برای یادگیری آماده کند.
در مرحله بعدی این تحقیق، دانشمندان قصد دارند برای درک بهتر تاثیر ورزش در یادگیری و حافظه، ورزش شدید کوتاهمدت را با فعالیتهای یادگیری همراه کنند. این تحقیق در مجله eLife به چاپ رسیده است.
مترجم:محسن حدادی
No tags for this post.