لباس علاوه بر دارا بودن ویژگی های پوششی لباس می تواند اهداف دیگری را نیز به دنبال داشته باشد. زیبا آرون، دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی پارچه و لباس دانشکده هنر و معماری دانشگاه علم و فرهنگ در پایان نامه خود تحت عنوان« تاثیر لباس بر رفتار خلاقانه کودک»، پژوهشی با هدف تاثیر لباس های چند منظوره بر رفتار خلاقانه کودکان 3 تا 6 سال مهد کودک های شهرستان اردبیل با راهنمایی دکتر پروانه قاسمیان دستجردی و با مشاوره دکتر علیرضا مهدویان به انجام رسانده است.
او در این پژوهش ابتدا به بررسی منابع مکتوب در زمینه رشد و ویژگی های جسمی و روحی کودکان، خلاقیت، ارتباط خلاقیت و بازی، انواع اسباب بازی ها، جایگاه لباس کودک و لباس چند منظوره پرداخت. سپس با توجه به این منابع و همچنین نظرات کارشناسان و روان شناسان، دو دست لباس چند منظوره برای دو گروه سنی 3 تا چهار و نیم سال و چهار و نیم تا 6 سال، با هدف تحریک خلاقیت کودکان طراحی کرد.
او در این تحقیق برای گروه سنی 3 تا چهار و نیم سال لباسی از بازی های ساخت و ساز و برای گروه سنی چهارو نیم تا شش سال لباسی از بازی های داستان پردازی و شخصیت پردازی طراحی کرد.
او از میان اتودهای خطی تهیه شده دو نمونه را انتخاب کرد، سپس از میان اتودهای رنگی، نمونه های مناسب را گزینش و به مرحله دوخت رساند. او در مرحله دوخت به انتخاب پارچه و ابزار مناسب نیز دقت ویژه ای داشت تا لباس های مورد نظر در وهله نخست راحتی کودک را تامین کنند.
سپس لباس های طراحی و دوخته شده به روی 101 نفر از کودکان- 53 نفر(23 نفر پسر و 30 نفر دختر) در سنین 3 تا چهار و نیم سال و 48 نفر(20 دختر و 28 پسر) در رنج سنی چهار و نیم تا 6 سال- در هفت مهد کودک در شهرستان اردبیل مورد مشاهده قرار گرفتند.
داده های حاصل از مشاهده کودکان نیز با روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و نتایج در گروه های سنی و جنسیتی متفاوت، جداگانه بررسی شدند.
نتایج نشان داد که لباس های چند منظوره مورد نظر باعث بروز رفتار خلاقانه در کودکان شده به طوری که دختران خلاقیت بیشتری را نسبت به پسران در ارتباط با این لباس ها از خود نشان دادند.
همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که 40/6 درصد از کودکان شور و شوق زیاد، 27/7 درصد شور و شوق بسیار زیاد و 26/7 درصد از آنها شور و شوق متوسط و 5 درصد شور و شوق کمی در بازی با اجزای لباس از خود نشان داده اند. از سوی دیگر لباس های مورد نظر باعث بر انگیختن کنجکاوی اکثر کودکان شده است. به طوی که 48/5 درصد از کودکان کنجکاوی متوسط، 28/7 درصد کنجکاوی زیاد، 15/8 درصد کنجکاوی کم و 6/9 درصد کنجکاوی خیلی زیادی از خود نشان داده اند.
نتایج این تحقیق حاکی از آن است که اکثر کودکان در ارتباط با لباس های مورد نظر و بازی با اجزای آنها علاقه بیشتری به تجربه و پشتکار از خود به نمایش گذاشتند؛ 30/7 درصد کودکان پشتکار متوسط، 27/7 درصد پشتکار زیاد، 26/7 درصد پشتکار خیلی زیاد، 13/9 درصد پشتکار کم و 1 درصد پشتکار خیلی کمی در ارتباط با لباس ها از خود نشان داده اند.
اکثر کودکان در ارتباط با لباس ها نیز حوصله قابل قبولی از خود نشان داده اند؛ 35/6 درصد از کودکان حوصله خیلی زیاد، 26/7 درصد حوصله زیاد، 24/8 درصد حوصله متوسط و 29/9 درصد حوصله کمی در بازی با لباس مورد نظر داشتند.
همچنین اکثر کودکان در ارتباط با لباس ها و ایجاد اشکال و داستان پردازی و شخصیت پردازی، تخلیل قابل قبولی از خود به نمایش گذاشتند؛ 27/7 درصد تخیل خیلی زیاد، 18/8 درصد تخلیل کم و 16/8 درصد تخیل زیاد و 4 درصد تخیل خیلی کم از خود نشان دادند.
همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که 43/6 درصد از کودکان دقت متوسط، 25/7 درصد دقت زیاد، 18/18 درصد دقت خیلی زیاد و 8/9 درصد دقت کم و 3 درصد دقت خیلی کمی در ارتباط با لباس ها از خود نشان داده اند اما اکثر آنها مشتاق به صحبت کردن حین بازی با اجزای لباس ها بوده اند؛ 38/6 درصد اشتیاق خیلی زیاد، 21/9 درصد اشتیاق متوسط، 20/8 درصد اشتیاق کم، 17/8 درصد اشتیاق زیاد و 9/9 درصد اشتیاق خیلی کم حین بازی با قسمت های مختلف لباس از خود نشان داده اند.
دیگر نتایج این تحقیق نشان داد که 31/7 درصد از کودکان به تعداد ایده های خیلی زیاد، 29/7 درصد به تعداد ایده های متوسط و 23/8 درصد به تعداد ایده های زیاد و 14/9 درصد به تعداد ایده های کمی در بازی با لباس ها دست یافته اند. 31/7 درصد از کودکان نیز انعطاف پذیری خیلی زیاد، 29/7 درصد انعطاف پذیری متوسط ، 21/8 درصد انعطاف پذیری زیاد و 16/8 درصد انعطاف پذیری کمی داشته اند.
نتایج این پژوهش حاکی از این است که 33/7 درصد از کودکان ابتکار متوسط، 19/8 درصد ابتکار کم، 18/8 درصد ابتکار خیلی زیاد، 17/8 درصد ابتکار زیاد و 9/9 درصد ابتکار خیلی کمی را از خود نشان داده اند.
No tags for this post.