توسعه گردشگری: موثرترین راهکار کاهش فقر جوامع

امروزه گردشگری با برخورداری از ویژگی های منحصر به فرد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی توانسته است طیف گسترده ای از مشاغل و فعالیت هایی را تحت پوشش قرار دهد و تبدیل به یکی از پر بازده ترین صنایع در جهان شود. از سوی دیگر کاهش فقر همواره یکی از مشکلات عمده در کشورهای در حال توسعه بوده و کارشناسان، توسعه گردشگری را به عنوان یکی از موثرترین راه های کاهش فقر در این کشورها پیشنهاد کرده اند.

در این بین گردشگری مذهبی با توجه به ویژگی های خاص فرهنگی ایران می تواند به عنوان یکی از پر مخاطب ترین گونه های گردشگری ایران در این زمینه مورد توجه قرار گیرد. جهت دستیابی به توسعه پایدار، بهبود سطح معیشت و کاهش فقر در یک ناحیه به کمک گردشگری نیاز است تا مطالعات جامعی در این زمینه صورت پذیرد تا ابعاد گوناگون مساله نمایان شود.

اعظم تقی زاده، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته گردشگری (گرایش مذهبی) دانشکده گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ با راهنمایی دکتر منوچهر جهانیان در پایان نامه خود، با در نظر گرفتن چهار مولفه «میزان در آمد»، «اشتغال»، «سرمایه گذاری و پویایی اقتصادی» و «مشارکت مردمی» به «نقش گردشگری مذهبی بر کاهش میزان فقر در نواحی شهری( مطالعه موردی منطقه 20 تهران، شهر ری)» پرداخته است.

او در این پژوهش عنوان کرده است که مطالعه گردشگری دانشی نوپا در کشور است و کمتر مطالعه ای می تواند ادعا آن را داشته باشد که تمامی جنبه های موضوع مورد بررسی در یک پژوهش را پوشش بدهد بنابراین پس از تایید وجود رابطه میان سرمایه گذاری و پویایی های اقتصادی با گردشگری مذهبی پیشنهاد می شود تا مطالعات مشابه با تمرکز بیشتر در زمینه هایی مانند مدل های سرمایه گذاری و روش های ارتقای اثربخشی سرمایه گذاری ها در اماکن مذهبی با هدف جذب گردشگری بیشتر به این مناطق صورت پذیرد.

نتایج بدست آمده از پژوهش او به دو دسته تحلیل های توصیفی و استباطی تقسیم بندی شده است. تحلیل های توصیفی داده ها برپایه معیارهایی همانند میزان درآمد، هزینه های تفریح، متراژ مسکن، وضعیت مالکیت خودرو، وضعیت اشتغال، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، میزان تحصیلات و نظایر آن دلالت بر وجود فقر نسبی در این ناحیه دارد.

همچنین نتایج حاصل از تحلیل های استنباطی آزمون برابری میانگین و تحلیل همبستگی پیرسون برای داده ها نشان می دهد که تمامی مولفه های نام برده شده دارای تاثیرات مثبت و معنی دار بوده و گردشگری مذهبی می تواند تاثیری معنی داری بر کاهش فقر در ناحیه مورد بررسی داشته باشد.

نتایج بدست آمده از این پژوهش در خصوص تاثیر گردشگری مذهبی در ایجاد فرصت های شغلی جدید، میزان مشارکت بیشتر مردم، توزیع عادلانه درآمد، رونق کسب و کار و پویایی اقتصادی، بهبود زیر ساخت ها و  افزایش درآمد و سطح رفاه خانواده ها حاکی از این است که گردشگری مذهبی به دلیل دارا بودن میانگین معنی دار بیش از عدد 3( سطح متوسط) و وجود همبستگی مثبت میان مولفه های 4 گانه پژوهش رابطه مثبت و مستقیمی با افزایش مولفه در آمد در ناحیه مورد بررسی دارد و سطح اثر گذاری زیاد ارزیابی می شود.

همچنین نتایج این تحقیق در مورد اینکه«گردشگری مذهبی تا چه اندازه بر کاهش فقر در منطقه 20 شهر تهران موثر بوده است؟» نشان می دهد که نتایج آزمون فرضی در حالت کل معنی دار بوده و میانگینی بیش از عدد 3 ( نشان دهنده سطح متوسط ) را دارد بنابراین این رابطه به صورت مثبت و معنی دار بوده و سطح اثر گذاری آن زیاد ارزیابی می شود.

No tags for this post.