نادیده گرفتن ضمانت اجرایی در آیین نامه ها چالش حوزه گردشگری است

این حوزه ضمن آثار فرهنگی، اجتماعی، سیاسی که بر کشورها می گذارد در حوزه اقتصادی نیز تاثیر بسزایی دارد به گونه ای که به عنوان یک صنعت شناخته شده است.

صنعت گردشگری ضمن ارزآوری که برای کشورها به همراه دارد، دارای تاثیرات غیرمستقیمی از جمله اشتغال زایی،  رونق  کسب وکار،  توزیع  ثروت،  کمک  به  توسعۀ  عدالت  فضایی،  ترویج  و تبادل فرهنگی، کمک به توسعه صلح، تبلیغ و حفظ آثار فرهنگی و اجتماعی نیز است. از این روست که امروزه گردشگری  به عنوان  یکی  از ارکان  «توسعه» قلمداد می شود.

ایران به عنوان کشوری پیشتاز در منطقۀ خاورمیانه در زمره نخستین کشورهایی است که اقدام به تدوین قوانین و سیاستگذاری پیرامون توسعه صنعت گردشگری کرده است، اما آنچه امروزه شاهد آن هستیم این است که علیرغم پتانسیل هایی که در این حوزه در کشور وجود دارد تا به امروز نتوانسته ایم توفیق چندانی در این زمینه کسب کنیم.

بر همین اساس، برای توسعه این صنعت که پتانسیل های آن در کشور وجود دارد به یک اراده عمومی نیاز است ضمن اینکه مسوولان و دست اندرکاران این حوزه نیز باید در اسناد و قوانین پایه و فرادستی ملی شرایط لازم برای توسعه گردشگری را لحاظ کرده و همچنین به صورت عملیاتی و اجرایی در قوانین عادی، تفاهم نامه ها، آیین نامه ها و بخشنامه ها نیز به آن توجه کنند. در این میان آنچه بیش از هرچیزی در توسعه صنعت گردشگری حائز اهمیت است حوزه اجرایی و نظارت بر قوانین است.

یک عضو هیئت مدیره انجمن علمی و گردشگری ایران در گفتگو با سیناپرس با بیان اینکه نداشتن ضمانت اجرایی در آیین نامه ها موضوع مهمی در حوزه گردشگری است، در رابطه با اهمیت این موضوع گفت: چراکه، کسانی که قانونمند هستند همیشه قوانین را رعایت می کنند و کسانی هم که قانونمند نیستند به دلیل نبود ضمانت اجرایی مجازاتی در انتظارشان نیست و این تدوین های پی در پی آیین نامه و تفاهم نامه ها به معنی رفع تکلیف است.

دکتر پروانه پرچکانی در ادامه صحبت هایش افزود: گردشگری حوزه اجرایی است و خروجی یک کار در حوزه اجرایی مشخص می شود، از این رو، در حوزه اجرایی باید این موضوع برایمان مهم باشد که آیین نامه ای که تدوین و تصویب شده تا چه حد توانسته به جذب گردشگر کمک کند و چقدر امور را تسهیل کرده و برای کشور ارزآوری به همراه داشته است.

وی ادامه داد: اینها آمارهایی است متاسفانه که هیچ وقت در کشور وجود نداشته و هیچ مدیر و مسوولی در هیچ دوره زمانی ملزم به پاسخگویی پیرامون آنها نبوده و این بدان معناست که در صنعت گردشگری همیشه ضمانت اجرایی نادیده گرفته شده است.

این عضو هیئت علمی دانشکده گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ در پایان صحبت هایش تاکید کرد: زنجیره ارزش گردشگری باید طراحی شود و در میان همه دست اندرکاران این حوزه جا بیفتد. در چنین شرایطی می توانیم به انعقاد تفاهم نامه ها و تدوین آیین نامه ها و بخشنامه ها امیدوار باشیم که می توانند کاری از پیش ببرند.

گزارش: هانیه حقیقی

No tags for this post.