بیماری تالاسمی یکی از پرهزینه‌ترین بیماری‌هاست. به‌طوری که یک بیمار برای تنها یک قلم داروی پرمصرف و رایج آن باید چیزی حدود ٧, ٥ میلیون تومان درسال هزینه کند. داروی دفریپرون یکی از داروهایی است که برای مبتلایان به تالاسمی تجویز می‌شود و میزان دوز مصرفی آن بستگی به تجویز پزشک دارد. البته اگر بیماری بخواهد روزانه یک تا دو عدد آن را مصرف کند هزینه گزافی برایش دارد. به‌طوری که قیمت هر بسته دفریپرون ٥٠٠ به صورت آزاد برای این دارو ٩٨٠هزار تومان است که بسته‌های ٩٠ تایی دارد. حال فردی را در نظر بگیرید که با بیماری تالاسمی دست و پنجه نرم می‌کند و به‌طور متوسط دو عدد در روز مصرف می‌کند یعنی ٦٠ عدد قرص در ماه و در سال چیزی معادل ٧٢٠ عدد قرص باید مورد مصرف بیمار قرار بگیرد یعنی ٨ بسته. به عبارتی بیماری برای مصرف یک‌سال خود و با مصرف روزانه دو قرص باید ٧ میلیون و ٣٦٠هزار تومان هزینه کند.
یا برای بیماری صرع تنها یک قلم داروی پرمصرف سالانه چیزی حدود ٢, ٥ میلیون تومان هزینه روی دست بیماران می‌گذارد. به‌عنوان مثال فردی که به بیماری صرع مبتلا است، می‌تواند در روز تا ٢ هزار میلی گرم قرص لوبل مصرف کند که آن هم بستگی به تشخیص پزشک دارد. هر بسته ٦٠ عددی این دارو ١٠٠هزار تومان قیمت دارد که با در نظر گرفتن مصرف روزانه ٤ قرص ٥٠٠ میلی گرمی نیاز به دو بسته از این دارو می‌شود؛ چیزی معادل ٢٠٠هزار تومان و برای یک‌سال نزدیک به ٢ میلیون و٤٠٠هزار تومان.
بیماران سرطانی هم ناچارند هزینه‌های سنگینی بپردازند، به‌طوری که تنها هزینه ویزیت آنها در یک سال چیزی حدود ٧٠٠هزار تومان تمام می‌شود. اگر به پزشک متخصص مراجعه کنید مبلغ ویزیت بالاتر می‌رود به‌طوری که به صورت آزاد از ٥٠ تا ٧٠هزار تومان است. حالا بد نیست بیماری را در نظر بگیرید که نیاز به شیمی درمانی دارد؛ به عبارتی نیاز به ویزیت ماهانه دارد و برای هر بار مراجعه به دکتر متخصص باید این مبلغ را بپردازد که در طول یک‌سال مبلغی بین ٦٠٠ تا ٧٤٠ هزار تومان می‌شود.
احتمال افزایش یارانه داروهای صعب‌العلاج
دکتر محمد عبده‌زاده، مدیرکل امور دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو با اشاره به وضعیت یارانه دارویی سال ۱۳۹۸، گفت: بر اساس بودجه سال ۱۳۹۸، در حوزه واکسن‌ها ۵۰۰ میلیارد تومان و در حوزه داروهای صعب‌العلاج حدود ۱۶۰۰ میلیارد تومان اعتبار پیش‌بینی شده است. در بودجه امسال برای حوزه دارو پیش‌بینی‌هایی انجام شد اما با اعتبارات تعیین‌شده در بحث داروهای یارانه‌ای و داروهای بیماران صعب‌العلاج مقداری کسری بودجه داریم. البته آقای دکتر نمکی با سازمان برنامه و بودجه صحبت‌هایی داشتند و قول داده شد که بودجه و یارانه دارو اصلاح شود؛ به‌طوریکه در حوزه داروهای صعب‌العلاج و یارانه‌ای به ۲,۲۰۰ میلیارد تومان برسد و در زمینه واکسن‌ها اعتبارمان با حدود ۴۰۰ میلیارد تومان افزایش به ۹۰۰ میلیارد تومان افزایش یابد.
وی درباره وضعیت دارویی کشور در سال ۱۳۹۸ گفت: وضعیت دارویی ما تابع مبادلات ارزی و وضعیت سیستم بانکی کشور است. در حوزه وزارت بهداشت برنامه‌ریزی دقیقی برای دارو و افزایش استوک‌ها و ذخایر دارویی انجام شده اما در خارج از حوزه وزارت بهداشت، تامین و تخصیص به موقع ارز حائز اهمیت است. بر این اساس باید به موقع ارز داروهایمان را از بانک مرکزی دریافت کرده و آنها را به شرکت‌های دارویی ارایه دهیم.
وی اظهارداشت: در حوزه داروهای تولید داخل ذخیره ما تا شهریور ماه خوب است و انبارهایمان ذخیره دارند، اما در بخش داروهایی وارداتی چون نیازها روزانه است، مقداری ذخایر پایین‌تر است اما برنامه‌ریزی‌هایمان را در این حوزه به دقت دنبال می‌کنیم تا مشکلی ایجاد نشود.
عبده‌زاده گفت: در سال گذشته روند تامین و تخصیص ارز دولتی برای تهیه دارو خوب بود. امسال هم تازه کار را آغاز کردیم و امیدواریم بتوانیم کار تامین دارو را به خوبی پیش بریم. از طرفی تا پایان سال گذشته حجم زیادی از مطالبات دارویی هم پرداخت شد. مطالبات شرکت‌های پخش از بخش دولتی هم تا آخر اسفند حدود ۱,۸۰۰ میلیارد تومان بود که قسمت عمده آن مربوط به شش ماهه دوم سال بوده است و به نظر می‌آید که روند طبیعی در پرداخت مطالبات دارویی وجود دارد. فعلا در بحث پرداخت و دریافت مطالبات روند طبیعی را طی می‌کنیم.
بیماری‌های نادر باید از حمایت کامل بیمه‌ها برخوردار شوند
حمیدرضا ادراکی، مدیرعامل بنیاد بیماری های نادر با بیان اینکه افراد مبتلا به بیماری های نادر به دلیل نوع بیماری که دارند، داروهای ویژه ای مصرف می‌کنند، گفت: این مبتلایان به دلیل نوع بیماریی که دارند، داروهای خاصی را مصرف می‌کنند و به دلیل نادر بودن بیماری، تولید داروهایشان بسیار کم است. همین موضوع باعث می شود، قیمت داروی بیماران خاص نسبت به دیگر داروها گرانتر باشد. تحریم ها و نوسان‌های ارزی مزید بر علت شده است تا داروهای آنان با سختی هرچه تمام تر به دست بیماران برسند.
وی افزود: این بیماری ها باید تحت پوشش درمانی و بیمه ای خاصی قرار گیرند تا مبتلایان بدون دغدغه و فارغ از کمبود و گرانی بتوانند داروهای خود را به راحتی تهیه کنند و از چتر حمایتی دولت و متولیان بهداشتی برخوردار شوند.
وی اظهارداشت: داروی بیماران خاص در داخل کشور تولید نمی‌شود و به طور کامل تمامی داروها وارداتی هستند. بنابراین برای شرکت های دارویی مقرون به صرفه نیست و توجیه اقتصادی ندارد که بخواهند به تولید این گونه داروها بپردازند و تمایل دارند داروهایی تولید کنند که در سطح وسیعی تولید و پخش شود و به نوعی برایشان سوددهی داشته باشد. در خارج از کشور نیز به همین صورت است و تنها چند شرکت دارویی وجود دارد که داروهای مربوط به این بیماری ها را تولید می کنند.
ادراکی بیان کرد: بیماران خاص به طور جزیی از برخی تمهیدات برخوردارند که لازم است دولت نیز برای بیماران نادر بودجه ای در نظر بگیرد تا در تهیه دارو و درمان با مشکل روبرو نشوند زیرا اگر داروها به دست این بیماران نرسد بیماری آنها سخت تر می‌شود و صدمات و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به سیستم متابولیسم و حرکتی آنها وارد خواهد شد و به هر میزان که بیماری آنان سخت‌تر شود، به مراتب درمان نیز سخت و هزینه بر خواهد شد.
وی ادامه داد: البته تاکنون هیچ گونه فوتی ثبت شده در سامانه وجود نداشته اما تعداد بیماران نادر آنقدر تنوع دارد که گاهی امکان دارد بیماری وجود داشته که دارو به دستش نرسیده و حتی در سیستم بنیاد نیز ثبت نام نکرده است و ما از آن بی اطلاع هستیم و فوت شده باشد.
گزارش: فرزانه صدقی
No tags for this post.