نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

گردشگری سلامت تهدیدی برای بیماران داخلی

بر اساس برنامه ریزی های وزارت بهداشت در سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، گردشگری سلامت باید تا سال ۱۴۰۴ به عدد ۲ میلیون گردشگر سلامت در سال برسد.

بنابه گفته رئیس اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت گردشگری سلامت چهارمین صنعت درآمدزای دنیاست به گونه ای که ایران در هیچ صنعتی بالاترین رشد سالیانه را همچون گردشگری سلامت ندارد و به عبارتی درهیچ صنعتی به جز گردشگری سلامت 20 تا 25 درصد رشد نداریم.

گزارش ها حاکی از آن است که بیشترین گردشگران سلامت که به ایران می‌آیند از عراق و افغانستان است و اکنون با توجه به تغییراتی که در ارز پیش آمده، بیشتر عراق در اولویت است. در هرحال پر واضح است که حضور گردشگران با وجود مشکلات زیادی که برای مردم خودمان ایجاد می‌کند، به دلیل ارز آوری برای کشور فرصت‌هایی هم ایجاد می‌کند.

از سوی دیگر، به عده ای برخی از صاحبنظران پرداختن به مقوله گردشگری سلامت مصداق بارز پویایی اقتصادی و تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی است و در این راستا استفاده از ظرفیت های مراکز درمانی، نیروی انسانی حاذق و ارزشی در حوزه پزشکی و معرفی جاذبه های گردشگری سلامت نقش محوری دارد.

اعتقاد مسوولان و دست اندرکاران در حوزه توسعه گردشگری سلامت ایران بر این است که ایجاد پیوند مستمر و پایدار با مراکز پزشکی کشورهای همسایه در بحث توریسم درمانی و گردشگری سلامت باید به عنوان موضوع اولویت دار در استان های با ظرفیت کشور دنبال شود و در این خصوص بیشترین نیرو باید در باروری ظرفیت های گردشگری سلامت بخش خصوصی متمرکز شود.

اما توجه به این نکته ضروری است که در ماه های اخیر شاهد کاهش ارزش بی سابقه ریال در برابر دلار بوده ایم و متعاقب آن ارزش واحد پول ملی کشورمان در برابر دیگر ارزها نیز به همین نسبت پایین آمده است. ضمن اینکه ضعف مدیریتی، رانت خواری ها و خرابکاری های کسانی که از رشد نرخ ارز سود می برند این چالش را به بحران جدی تبدیل کرده است. کاهش قدرت ریال و بی ارزش شدن بیش از پیش پول کشورمان بحث توسعه گردشگری را بیش از پیش مطرح کرده است. این موضوع به ویژه در مقوله گردشگری سلامت بیش از پیش خودش را نشان داده که به دلیل حساسیت این حوزه نیاز به بررسی جدی دارد.

پر واضح است که موضوع گرشگری سلامت یک کار تیمی است. به این معنا که تمام اجزای تیم باید با هم همراهی کنند تا این کار به سرانجام برسد. اما، نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که حال که بر اساس سند چشم انداز قرار است در حوزه گردشگری سلامت به رشد و توسعه مورد نظر برسیم، با وضعیتی که ارزش پول ایران و نرخ ارز در چند وقت اخیر پیدا کرده است، آیا صرفا به دلیل ارزآوری گردشگران سلامت باید به فکر رونق این حوزه و تمرکز بر درمان بیماران خارجی باشیم؟ آیا این موضوع تهدیدی برای جامعه و بیماران داخلی محسوب نمی شود؟

با اتفاقاتی که در خصوص بالا رفتن ارز در کشور اتفاق افتاده، باید استراتژی مسوولان مربوطه این باشد که حضور و پذیرش گردشگران خارجی در حوه سلامت را که به تهدیدی برای افراد جامعه و شهروندان خودمان تبدیل شده از یک حالت انفجاری به یک جریان مداوم تبدیل کنند و با نگاهی درازمدت به بهره برداری این حوزه فکر کنند.

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل