خانه اپرای سیدنی شاهکار معماری معاصر
ساختمان خانه اپرای سیدنی ازنظر معماری یکی از بناهای شاخص سده بیستم در استرالیا و جهان است که توسط یورن اوتزون معمار دانمارکی در سال 1957 طراحی‌شده است و پس از اتمام ساختمان آن در بیستم اکتبر سال 1973 توسط ملکه الیزابت دوم افتتاح شد. این معمار به جهت طراحی خانه اپرای سیدنی در سال 2003 برنده جایزه معماری پریتزکر شد و بنای مذکور در 28 ژوئن سال 2007 در لیست بناهای تاریخی سازمان میراث فرهنگی جهانی، یونسکو به ثبت رسیده است.
اوتزون در نظر داشت تا در طرح این بنا، بادبان‌های کشتی‌ها، امواج اقیانوس و صدف‌های دریایی را به‌گونه‌ای نمایش بگذارد. امروزه این ساختمان نه‌تنها سمبل و نماد شهر سیدنی است بلکه در باور بسیاری نماد کشور استرالیا و قاره اقیانوسیه نیز است.
گفتنی است ابتدا در نیوولز جنوبی مســابقه‌ای بین‌المللی توسط فرماندار ایالت برای انتخاب سمبل فرهنگی (جهت برگزاری مراسم فرهنگی استرالیا) در سال 1950 برگزار شد که طرح‌های بسیاری ارائه گردید و در پایان طرح یورن اوتزون پیروز گردید و وی برای انجام کار به استرالیا رفت و کار خود را آغاز کرد. اوتزون در نظر داشت تا در طرح این بنا، بادبان‌های کشتی‌ها، امواج اقیانوس و صدف‌های دریایی را به‌گونه‌ای نمایش بگذارد. امروزه این ساختمان نه‌تنها سمبل و نماد شهر سیدنی است بلکه در باور بسیاری نماد کشور استرالیا و قاره اقیانوسیه نیز است.
پروژه ساخت بنا در سه دوره (پایه‌گذاری و زیربنا، کاشی‌کاری پوسته‌های حلزونی و بام اپرا، تزئینات داخلی) و از سال 1959 تا 1973 اجراشده و پس از چهارده سال کار آن به پایان رسید. سقف بنا از چندین بخش نیم حلزونی تشکیل یافته و پوسته حلزونی شکل آن با یک‌میلیون و ۵۶ هزار تکه سنگ گرانیت سوئدی ساخته شد که زیبایی بنا را نشان می‌دهد. دو نیمکره حلزونی که بزرگ‌تر از سایر بخش‌ها هستند، سالن کنسرت و تئاتر را تشکیل داده و این سازه دارای دیوارهای شیشه‌ای است که انعکاس نور را در داخل سالن‌های این خانه اپرا بیشتر می‌کند. این بنا دارای 5 سالن تئاتر، 5 سالن تمرین نمایش، 2 سالن اصلی، 4 رستوران، تعداد بسیاری فروشگاه و …است که هرساله میزبانی برنامه‌های مختلف و گوناگون هنری از تئاتر، نمایش، گروه‌های ارکستر برجسته و… را بر عهده می‌گیرد.
طرح داخلی بنا به‌گونه‌ای است که دو تالار اصلی در کنار هم و در موازات یکدیگر قرار دارند و با مسیری با شیب نامحسوس از سمت شمال به جنوب به‌سوی آمفی‌تئاتر کشیده می‌شود. آمفی‌تئاتر اصلی دارای چندین صحنه نمایش بوده و مسیر عبور تماشاگران بسیار گسترده است و گاهی در برخی مسیرها عرض آن به 100 متر نیز می‌رسد.
از نکات قابل‌توجه این بنا این است که برای رسیدن به ورودی بنا باید مسیری مارپیچ را طی کرد و این مارپیچ بودن مسیر یک تکنیک معماری است که بر فرم سه‌بعدی ساختمان تأکید می‌کند و بازدیدکننده را وادار می‌کند که در طول مسیر پیرامون بنا یا ورودی آن را چندین بار ببیند. این مسیر در کنار دریا قرار دارد تا بازدیدکننده طرح کامل بنا را به‌خوبی مشاهده کند.
از سالن‌های خانه اپرای سیدنی، سالن کنسرت آن با گنجایش 2679 صندلی، خانه ارکستر سمفونیک سیدنی است که مورداستفاده تعداد بسیاری از برگزارکنندگان کنسرت نیز قرار می‌گیرد. بزرگ‌ترین ارگ دنیا با بیش از 10 هزار لوله در این سالن وجود دارد. سالن دیگر خانه اپرا، تماشاخانه اپرا، یک سالن نمایش با 1507 صندلی است که مورداستفاده اپرا و باله قرار می‌گیرد. قابل‌توجه است که از سالن‌های این خانه اپرا سالن کوچک به نام طراح این بنا، اتاق اوتزون است که با 210 صندلی برای انجام برنامه‌های مختلف مورداستفاده قرار می‌گیرد.
گزارش: احسان محمدحسینی
No tags for this post.
