اخیراً در روزنامه واشنگتن‌پست، مطلبی منتشر شد که درباره اختلاف یک مادر با فرزندش بود که در خصوص انتشار مطالبی در وبلاگ شخصی مادر در رابطه با دخترش توضیحاتی ارائه می‌کرد. در این میان مادر موردنظر ادعا می‌کرد که دخترش از انتشار عکس و مطالب وی در اینترنت ناراضی است و دوست ندارد که درباره وی چیزی نوشته یا عکس‌های وی را منتشر کنم اما این حق من است که نظراتم را به‌عنوان یک مادر بنویسم.
کارشناسان توصیه می‌کنند در وهله نخست از انتشار تصویر فرزندانتان در اینترنت خودداری کنید و اگر به هر دلیلی این کار را انجام می‌دهید، از یک نام مستعار برای وی استفاده کرده و به نظرات وی برای مخالفت با این موضوع، احترام گذاشته و به آن‌ها حق وتو بدهید.
این مطلب واکنش‌های بسیار زیادی در پی داشته و یکی از مفسران، از پدر و مادرانی را که شبیه نویسنده مقاله واشنگتن‌پست رفتار می‌کنند، انتقاد کرده و می‌گوید: «والدین نباید مشکلات روزانه خانواده خود را به محتوای اینترنتی تبدیل کنند.» یکی دیگر از کارشناسان نیز در این رابطه اظهار داشت: این موضوع که والدین تصاویر فرزندانشان را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند، کاری منطقی نبوده و در آینده می‌تواند منجر به بروز کدورت بین فرزند و والدین شود.»
کارشناسان تاکنون تحقیقات مختلفی در مورد؛ نیاز توجه والدین به نظارت بر حریم خصوصی اطفال خود، انجام داده و نتایج این پژوهش‌ها را منتشر کرده‌اند. بسیاری از افراد با منتقدانی موافق هستند که این والدین را به رفتارهای اشتباهی متهم می‌کنند که موجب اضطراب و نگرانی فرزندانشان می‌شود. البته این اعتقاد نیز وجود دارد که انتقاد گسترده‌تر نسبت به والدین و رفتار رسانه‌های اجتماعی در این رابطه هنوز مبهم بوده و فاقد قوانین شفافی است.
علاقه‌مندی والدین به انتشار تصاویر فرزندان، از سوی متخصصین با عنوان اشتراک‌گذاری شبکه‌ای sharenting نام‌گذاری شده و نتایج یک مطالعه شش‌ساله نشان می‌دهد که گفتمان عمومی بیشتر والدین در فضای مجازی علیه کودکانشان است. منتقدان این موضوع می‌گویند که والدین با نوشتن مطالبی علیه کودکان خود در وبلاگ و یا نوشتن موضوعاتی مشابه و حاکی از گله‌مندی آن‌ها از فرزندانشان به همراه انتشار عکس‌های آن‌ها در فیس‌بوک و نمایش مشخصات عمومی؛ منجر به ایجاد ذهنیتی منفی اطرافیان این کودکان نسبت به آن‌ها خواهد شد. در این میان یک مشکل اساسی برای جلوگیری از این نوشته‌ها وجود دارد، شبکه‌های اجتماعی از مشارکت کاربران و انتشار تصاویر توسط آن‌ها سود برده و این موضوع سبب عدم بروز واکنش از سوی آن‌ها می‌شود.
انگیزه طبیعی
قرن‌ها است که انسان‌ها از طریق روزنامه و کتاب و یادداشت‌های دیگر، اقدام به ثبت دقیقه‌به‌دقیقه زندگی خود؛ کرده‌اند. کتاب‌های روز نگار و ثبت یادگاری کودکان، به‌صراحت والدین را برای ثبت اطلاعات فرزندانشان تشویق می‌کند.
لی هومفریز (Lee Humphreys) پژوهشگر علوم ارتباطات در این رابطه می‌گوید که پدر و مادرها علاقه دارند لحظه‌لحظه زندگی فرزندانشان را ثبت کرده و این اطلاعات را آرشیو کنند. مردم در طول زندگی خود نقش‌های زیادی را همچون فرزند، همسر، والدین، دوست و همکار بازی می‌کنند. هومفریز استدلال می‌کند که یکی از راه‌های انجام این نقش‌ها، مستندسازی آن‌ها است. نگاهی به این ردیابی‌ها می‌تواند به مردم کمک کند تا احساس خود را شکل داده و یک داستان زندگی منسجم ایجاد کرده و احساساتشان را به دیگران منتقل کنند.
اگر تاکنون از یک کتاب قدیمی یا آلبوم تصاویر استفاده کرده و یا عکس‌های سفر پدربزرگ و یا خاطرات قدیمی آن‌ها را دیده‌اید، با یکی از انواع این ثبت خاطرات سروکار داشته‌اید. همین‌طور ممکن است شما از طریق آرشیو وبلاگ یا فیس‌بوک خود به‌مرور سال‌های گذشته خود پرداخته باشید. رسانه‌های اجتماعی ممکن است نسبتاً جدید باشند، اما همان عمل سنتی ضبط زندگی روزمره قدیمی را انجام می‌دهند.
البته به اعتقاد روان شناسان، نوشتن درباره زندگی خانوادگی در اینترنت می‌تواند به والدین کمک کند تا خلاقیت خود را بیان کرده و با والدین دیگر ارتباط برقرار کند. ثبت خاطرات و تصاویر همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا هویت خود را به‌عنوان یک پدر و مادر تثبیت کنند و این تثبیت هویت می‌تواند از طریق صحبت کردن و نوشتن در مورد فرزندان صورت پذیرد.
به امنیت خانواده خود فکر کنید
همان‌طور که گفته شد، اصلی‌ترین دلیل انتشار عکس و تصویر کودکان در شبکه‌های مجازی از سوی والدین باهدف ثبت روز نگار و تأکید بر نقش والدین است اما باید در نظر داشت که این اشتراک‌گذاری مانند ذخیره کردن تصاویر در رایانه شخصی یا نگه‌داشتن آلبوم تصاویر چاپ‌شده در کتابخانه نیست زیرا این تصاویر را شما به‌دلخواه خود و هر زمان که مایل باشید در اختیار دیگران قرار می‌دهید اما وقتی آن‌ها را در شبکه‌های مجازی از قبیل اینستاگرام بارگذاری می‌کنید، این امکان برای همه افراد وجود دارد که این تصاویر را مشاهده کنند.
کارشناسان توصیه می‌کنند در وهله نخست از انتشار تصویر فرزندانتان در اینترنت خودداری کنید و اگر به هر دلیلی این کار را انجام می‌دهید، از یک نام مستعار برای وی استفاده کرده و به نظرات وی برای مخالفت با این موضوع، احترام گذاشته و به آن‌ها حق وتو بدهید.
برخلاف دفترچه خاطرات، آلبوم‌های عکس و ویدیوهای خانه‌های قدیمی، پست‌های وبلاگ، عکس‌های Instagram و فیلم‌های یوتیوب در سیستم‌عامل‌های متعلق به شرکت‌های دولتی قرار می‌گیرند و می‌توانند برای افرادی مختلفی، قابل‌مشاهده باشند و به‌این‌ترتیب خطر سوءاستفاده از تصاویر فرزندان شما وجود دارد.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: theconversation
No tags for this post.