چرا می گوییم ایرانی ها زیاد دارو مصرف می کنند؟
آمارها و اخبارها حکایت از این موضوع دارند که هر ایرانی بهطور متوسط در طی یک سال 339 بار دارو میخورد که این رقم چهار برابر آمار جهانی است. علاوه بر این، سرانه مصرف داروهای تزریقی در ایران حدود 4/11 درصد است، که تقریبا چهار برابر این میزان در جوامع توسعهیافته است. علاوه بر این، آمارهایی منتشر شده که حکایت از این موضوع دارد که سرانه کلی مصرف دارو در ایران سه برابر استاندارد جهانی است و درمجموع حدود 40 درصد از مردم ایران بهصورت خودسرانه دارو مصرف میکنند.
این اخبار همچنین می افزایند که میانگین اقلام دارویی در جهان حدود2 قلم دارو در هرنسخه است و این میزان در ایران۳ تا ۴ قلم است.
تمامی این مطالب در حالی منتشر شده که به تازگی رئیس سابق سازمان غذا و دارو ضمن انتقاد از دیدگاه عوامانه برخی مسوولان تاکید کرده که مصرف دارو در ایران اصلا زیاد نیست.
رسول دیناروند در این باره گفت: آن چیزی که برخی رسانهها و برخی مسوولان دارای نگاه عوامانه ادعا میکنند که ایران مصرف داروی زیادی دارد، اصلا اینطور نیست. سرانه مصرف داروی ایران حدود 55 تا 56 دلار است این در حالیست که ترکیه سرانه 150 دلاری دارد. ضمن اینکه در کشورهای حاشیه خلیج فارس و حتی عراق هم این رقم بالاتر است.
بنابر گفته وی سرانه مصرف دارو در ایران از متوسط جهانی هم کمتر است. جمعیت ایران یک درصد جمعیت دنیا است اما سهم بازار داروی ما در جهان فقط 0.4 درصد است.
بر اساس این گزارش، در حالی دیناروند به این ادعا اعتراض کرده است که پیش از این، آماری از سازمان غذا و دارو گزارش شده مبنی بر اینکه ایرانیها بیش از دو برابر جمعیتشان دارو مصرف میکنند و از این لحاظ دومین کشور پرمصرف دارو بعد از چین هستند. دومین کشور دنیا پس از چین، این چیزی بود که قبلا پیرامون رتبه ایرانیها در رابطه با سرانه مصرف دارو در جهان مطرح شده بود.
بنابراین با توجه به این صحبت ها میتوان اینگونه نتیجه گرفت که نوع و میزان داروهای مصرفی در کشورمان از استانداردهای جهانی بالاتر نیست.
به طور کلی مقایسه کردن مصرف دارو در ایران و سایر کشورها آداب و علمی دارد که باید مورد توجه قرار گیرد و صرف شمارش فروش دارو نمی توان به یک مقایسه دقیق دست یافت. به عبارت دیگر، صرف لحاظ کردن مصرف عددی دارو در بازار دارویی مبنای درست و علمی برای مقایسه مصرف دارو در کشورها نیست و باید برای بیان این موضوع از شاخص های پذیرفته شده جهانی مانند «دوز تعریف شده روزانه» استفاده کرد. ضمن اینکه توجه به این نکته نیز ضروری است که در برخی کشورها رویکردهای درمانی دیگری به جز تجویز دارو رایج است که همین موضوع قطعا بازار دارویی کشورها را متاثر خواهد کرد.
در عین حال فرآوردههای دارویی نیز وجود دارند که در زمینه پیشگیری و مراقبت مصرف می شوند و بالابودن مصرف آنها در هر جامعهای نشانگر فرهنگ بهداشت و مراقبت است. به عنوان مثال، مکملهای دارویی و غذایی در حد و اندازه مطلوب و معقول باعث بالا رفتن شاخصهای سلامت میشود و نهتنها مشکلساز نیستند بلکه مصرف مستمر آنها مفید و قابل قبول نیز است.
No tags for this post.