پژوهش های جدید محققان نشان می دهد که تعداد آتش سوزی های رخ داده تعمدی در جنگل های غرب نیویورک و در اطراف سکونتگاه های نخستین گروه های مهاجر به قاره آمریکا که در اوائل قرن نوزدهم روستاهایشان را در نزدیکی جنگل های شاه بلوط ، گردوی آمریکائی و بلوط ساخته بودند ، بیشتر از آن میزانی است که تا کنون تصور می شد . این درختان در مقایسه با برخی دیگر از درخت هائی که در آتش سوزی های جنگل ، ساده تر آتش گرفته و می سوزند از قبیل راش و افرا ، به میزان بیشتری سوزانده شده اند . احتمالا دلیل این موضوع ایجاد فضای مناسب برای رشد روستا ها و تاسیس مزارع جدید بوده است .
استیو تولو ویکی Steve Tulowiecki این پژوهش را در زمانی که در دانشگاه بوفالو University at Buffalo در نیویورک تحصیل می کرد آغاز کرده و در این تحقیقات کریس لارسن Chris Larsen نیز وی را همراهی می کند . این پژوهشگران در مطالعات خود به بررسی اطلاعات درختان منطقه چائو تائو کوا Chautauqua در فاصله سال های 1799 تا 1814 میلادی پرداخته و طی آن عواملی از قبیل دما ، میزان بارش ، نوع خاک و رسوبات منطقه را مورد مطالعه قرار دادند تا قادر به فهم متغیر های زیست محیطی رشد درختان در این مناطق شوند .
استیو تولو ویکی Steve Tulowiecki در رابطه با این موضوع ، اعلام کرد : " نتایج مطالعات ما نشان دهنده تعامل و ارتباط بین انسان و طبیعت و تغییر نمای عمومی مناطق طبیعی بر اثر مداخله انسان در دوران مهاجرت و تشکیل نخستین کلنی های اروپائی نشین در این منطقه از آمریکا است . "
بر اساس این تحقیقات ، بیش از بیست درصد از زمین های فعلی منطقه چائو تائو کوا ، در دوران فوق الذکر دچار تغییرات و اصلاحات شده اند .
No tags for this post.