جبیرهای هرمزگان در خطرند

وی تاکید کرد:هجوم گردشگران به جزیره هرمز مشکلاتی را برای ساکنان منطقه ایجاد کرده است،البته این مسئله علاوه بر ساکنان منطقه برای جبیرهای این جزیره که همواره با مسائلی همچون خشکسالی و کمبود آب و علوفه روبرو بوده‌اند مشکل ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: در نیمه دوم سال که شرایط آب و هوایی در این منطقه مساعد است متاسفانه شاهد حضور بی ‌ضابطه گردشگران بوده‌ایم و فشار ناشی از سیل جمعیتی خارج از ظرفیت تحمل زیستگاه موجب راندن جبیرها از محدوده امن به سمت محل فعلی دفن پسماند جزیره شده که خطری بالقوه برای آن‌ها است.
وی ادامه داد: با این‌حال به‌تازگی مقاله‌ای منتشرشده که بدون هیچ‌گونه تحقیقات میدانی و آزمایشگاهی کاهش جمعیت جبیرهای جزیره را که از سال‌های گذشته که به دلایل طبیعی و خشکسالی ‌های طولانی ‌مدت اتفاق افتاده بود را فقط به وجود زباله و سوزاندن غیراصولی آنها محدود کرد که قابل ‌قبول و اثبات نیست.
مدیرکل محیط زیست هرمزگان درباره وضعیت پسماند جزیره هرمز گفت: مطالعات طرح جامع مدیریت پسماند جزیره هرمز از سال 94 توسط شهرداری هرمز با استفاده از خدمات مشاور آغاز شد و درنتیجه‌ این مطالعه، محلی برای دفن پسماند به این اداره کل پیشنهاد شد که به دلیل عدم رعایت فاصله لازم از دریا مورد موافقت قرار نگرفت و مکان دیگری پیشنهاد شد، همچنین به دلیل عدم دفع اصولی پسماندها اخطاریه‌های مکرر نیز صادرشده است و موضوع به‌طور مستمر از طریق مرکز تحقیقات زیست‌محیطی هرمز پیگیری می‌شود.
وی با اشاره به امضای تفاهم‌نامه با استانداری هرمزگان گفت: تفاهم‌نامه‌ای میان استانداری هرمزگان و بنیاد برکت مجموعه‌ای وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره)، امضا شد و به همت این بنیاد از سال 95 طرح توسعه پایدار جزیره هرمز با دیدگاه گردشگری پایدار و حفظ محیط زیست تدوین و راهبری می ‌شود.
وی افزود: همچنین در این طرح مدیریت پسماند و مدیریت واحد آن دیده ‌شده و از ابتدای سالجاری اعتبارات زیرساختی طرح تامین و در حال اجرا است، در مرحله دوم ساخت آبشخورهای جدید و توسعه درختان و گیاهان بومی و مدیریت پسماند جزیره با محوریت اداره کل عمران جزایر استانداری اجرا می‌شود.

 جبیر
جبیر یکی از انواع آهوی بومی شبه‌قاره هند و ایران است. در گذشته این حیوان یکی از انواع غزال گرمسیری (Gazella dorcas) پنداشته می‌ شد اما مطالعات ژنتیکی جدید جدایی این دو جانور را مشخص کرده‌ است. این حیوان در کشورهای هندوستان، پاکستان، افغانستان و ایران دیده شده و بیشتر در مناطق بیابانی و گرم زندگی می‌کند.
جبیر شباهت زیادی به آهو یا غزال گواتردار ایرانی (Gazella subgutturosa) دارد. مهم‌ترین تفاوت‌ های آن با آهو این است که ‌اندازه‌ای کوچک‌تر و بدن ظریف‌تر و لاغرتر دارد. هر دو جنس نر و ماده شاخ دارند در حالی که در آهو فقط جنس نر شاخ دارد.
حیوان پرطاقتی است و شرایط مناطق کویری را به خوبی تحمل می‌کند. به آب کمی نیاز دارد و آب مورد نیاز خود را از گیاهان تامین می‌کند. مثل آهو تشکیل گله‌های بزرگ نمی‌دهد. به شدت انسان‌گریز بوده و در مناطق خشکتر زندگی می‌ کند و از نظر رنگ هم شبیه آهو است.
محل زندگی جبیر در ایران سیستان و بلوچستان، کویر مرکزی و لوت از منطقه حفاظت‌ شده توران تا پارک ملی کویر، اصفهان، کرمان، لارستان ، جزیره لاوان و سایر نقاط جنوبی ایران است.