هندی ها پسرعموی ایرانی ها هستند‎

مطالعات پژوهشگران نشان می‌دهند که جمعیت حال حاضر کشور هندوستان نتیجه چهار مهاجرت عمده ازجمله آریایی‌ها است. پژوهشگران با نگاه به این مسئله که اجداد هندی‌ها از کجا آمده‌اند؟ چگونه و چه زمانی انسان‌های مدرن برای اولین بار وارد هند شدند و چه مدارکی را باقی گذاشتند، به مطالعات ژنتیکی مردم هندوستان پرداختند.

دومین مهاجرت بزرگ به هند بین ۹ هزار تا ۵ هزار سال پیش رخ داد زمانی که کشاورزان منطقه زاگرس ایران به سمت شمال غربی هند مهاجرت کرده و با هندیان اولیه درآمیختند. این مهاجرت کمک کرد تا تجربیات کشاورزی مردم این شبه‌قاره سریع‌تر پیش رود و درنتیجه کشاورزی به‌ویژه پرورش گندم و جو در سراسر منطقه شمال غربی هند گسترش پیدا کند؛ بنابراین این عوامل باعث شد تا تمدن هاراپا که از سال ۲۶۰۰ تا ۱۹۰۰ پیش از میلاد ادامه داشت، پایه‌گذاری شود. پس می‌توان گفت بر اساس ادعای کتاب نخستین هندی‌ها تمدن هاراپا حاصل مخلوطی از کشاورزان زاگرس و هندی‌های نخستین است.

محققان بر اساس مطالعات ژنتیکی اخیر با استفاده از دی.ان.ای‌های باستانی و همچنین یافته‌هایی از رشته‌هایی مانند باستان‌شناسی و زبان‌شناسی، توانستند مهاجرت‌های تاریخی و اولیه ازجمله آریایی‌ها از آسیای مرکزی که بخشی از مهاجرت جهانی به‌حساب می‌آید را موردبررسی قرار دهند. این مهاجرت آریایی‌ها نه‌تنها هند را تحت تأثیر قرار داده بلکه بر بسیاری از مناطق آسیا و اروپا اثرگذار بوده است.

نخستین انسان‌های مدرن در حدود ۶۵ هزار سال پیش به‌عنوان بخشی از مهاجرت خارج از آفریقا وارد هندوستان شده و آنجا ساکن شدند. رده‌بندی ژنتیکی این نخستین مهاجران که در کتاب «نخستین هندی‌ها» آمده به جمعیت هند توجه داشته و عنوان می‌کند که این مهاجران اولیه، ۵۰ تا ۶۵ درصد از اقوام هندی این کشور را تشکیل می‌دهند.

دومین مهاجرت بزرگ به هند بین ۹ هزار تا ۵ هزار سال پیش رخ داد زمانی که کشاورزان منطقه زاگرس ایران به سمت شمال غربی هند مهاجرت کردند و با هندیان اولیه درآمیختند. این مهاجرت کمک کرد تا تجربیات کشاورزی مردم این شبه‌قاره سریع‌تر پیش رود و درنتیجه کشاورزی به‌ویژه پرورش گندم و جو در سراسر منطقه شمال غربی گسترش پیدا کند؛ بنابراین این عوامل باعث شد تا تمدن هاراپا که از سال ۲۶۰۰ تا ۱۹۰۰ پیش از میلاد ادامه داشت، پایه‌گذاری شود. پس می‌توان گفت بر اساس ادعای کتاب «نخستین هندی‌ها» تمدن هاراپا حاصل مخلوطی از کشاورزان زاگرس و هندی‌های نخستین است.

سومین مهاجرت عمده در جنوب شرقی آسیا در حدود سال ۲۰۰۰ پیش از میلاد رخ داد، زمانی که مهاجرت‌های مرتبط با کشاورزی از ابتدای قرون‌وسطی آغاز شد و از جنوب شرقی آسیا خارج‌شده و سپس به هند رسید و خانواده زبان‌های استرا-آسیایی (Austroasiatic) همچون زبان مانداری (Mundari) و خسی (Khasi) را ایجاد کرد که در مناطق شرقی و مرکزی این کشور صحبت می‌شده است.

آخرین مهاجرت بزرگ بین سال ۲۰۰۰ تا ۱۰۰۰ پیش از میلاد از بخش مرکزی آسیا وارد هند شد و مردم آن به زبان هندواروپایی سخن می‌گفتند و همان‌هایی بودند که خود را آریایی می‌نامیدند.

شواهد علمی همه این مهاجرت‌ها، به مدت طولانی موضوع بحث‌های شدید در میان دانشمندان و پژوهشگران مختلف قرار داشت. در حال حاضر با کمک تجزیه‌وتحلیل دی.ان.ای باستان یا دی.ان.ای جمع‌آوری‌شده از اسکلت افرادی که هزاران سال پیش زندگی می‌کردند می‌توان این شواهد را تائید کرد. با نگاهی به دی.ان.ای‌ مختلف از مکان‌های مشابه در دوره‌های متفاوت و یا دی.ان.ای مختلف در مناطق متفاوت در دوره‌های مشابه می‌توان دریافت که کدام جمعیت و چه زمانی از کجا نقل‌مکان کرده است.

قابل‌توجه است که بر اساس این کتاب، جمعیت فعلی هند نیز شامل بسیاری از مهاجرت‌های جزئی است که در طول تاریخ رخ‌داده است که البته تأثیر ژنتیکی قابل‌توجهی را برجای نگذاشته است.

جالب است که کتاب «نخستین هندی‌ها» از استعاره پیتزا برای توضیح ساختار جمعیت هند استفاده کرده است. در این کتاب هندی‌های اولیه، پایه پیتزا را تشکیل می‌دهند، ازآنجاکه نسب آن‌ها در همه گروه‌های جمعیتی وجود دارد و مهم نیست که آن‌ها در کجا زندگی می‌کنند، چه نژادی به آن‌ها تعلق دارد، به چه زبانی صحبت می‌کنند. سس این پیتزا که در سراسر آن اثر کرده و دیده می‌شود، تمدن هاراپاست که اثر آن در سراسر کشور جاری‌شده و زمین‌های بارور و جدید را پیداکرده و باعث پیشرفت آن‌ها شده است تا اینکه خود در حدود سال ۱۹۰۰ پیش از میلاد از بین رفت. سایر مهاجران سبزیجات و مواد دیگر این پیتزا را تشکیل می‌دهند که در بخش بالایی پیتزا پخش می‌شوند، هرچند به‌طور یکنواخت پخش نمی‌شوند و برخی از بخش‌ها مواد بیشتری را در خود جای می‌دهند.

این کتاب به‌غیراز شکل‌گیری جمعیت هند و توسعه تمدن هاراپا، همچنین به بررسی زمان و چگونگی آغاز سیستم طبقه‌بندی اجتماعی کاست در این کشور می‌پردازد. شواهد ژنتیکی نشان می‌دهد که سیستم کاست با ورود آریایی‌ها آغاز نشده و نزدیک به دو هزار سال بعد، در حدود سال ۱۰۰ میلادی احتمالاً به دلیل تغییر در ایدئولوژی سیاسی در آن زمان ایجادشده است.

ترجمه: فاطمه کردی، احسان محمدحسینی

منبع: economictimes.indiatimes

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا