گیاهان برای گلدهی در فصل بهار به حس (تغییر دما) نیاز دارد و باید (سرمای) فصل زمستان را به خاطر بسپارند؛ فرآیندی که از آن به نام بهاره کردن یا ورنالیزاسیون (vernalisation) یاد می‌شود.
اما گیاهان چگونه این اطلاعات حیاتی از جمله تغییر دما برای آغاز یا توقف گلدهی را به دست می‌آورند؟ تا به حال پژوهشگران بر این باور بودند که نوسانات ماهانه، روزانه و ساعتی دما از طریق تعداد محدودی حسگرهای اختصاصی در گیاه تشخیص داده می‌شود.
پژوهشگران انگلیسی مرکز جان اینز (John Innes Centre) در تحقیقات جدید خود نشان دادند که گیاهان از ترکیب حساسیت دمایی فرآیندهای چندگانه برای تمایز قائل شدن بین فصل‌ها استفاده می‌کنند. این روش یک مکانیسم تکاملی است که منجر به حفظ گیاه در فصل‌های مختلف می‌شود.
در این مطالعه، پژوهشگران یک مدل ریاضیاتی پیش‌بینی‌کننده سنجش دما برای تنظیم گلدهی گیاه آرابیدوپسیس (Arabidopsis) طراحی کردند.
در همکاری مشترک با پژوهشگران سوئدی، این مدل روی الگوهای داده از گیاهان رشد یافته در سوئد و انگلیس مورد آزمایش قرار گرفت که نتیجه کاملا منطبق (با اطلاعات ذخیره شده) بود.
این مدل تنظیم گلدهی می‌تواند در ترکیب با مدل‌های آب و هوایی، برای پیش‌بینی چگونگی تغییر گلدهی گیاهان در شرایط آب و هوایی آینده مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین این مدل می‌تواند برای ادغام چند گونه و تولید گیاهان مقاوم در برابر تغییرات آب و هوایی مورد استفاده قرار بگیرد.
نتایج این مطالعه در مجله Cell Systems منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: phys.org
No tags for this post.