گسترش اقدامات جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی

در سال 1997 میلادی، پیمان کیوتو به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای – به عنوان عامل اصلی گرم شدن زمین – شکل گرفت. براین اساس، کشورهای صنعتی متعهد شدند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا 5 درصد کاهش داده و به کشورهای درحال توسعه برای افزایش استفاده از فناوری‌ها انرژی‌های تجدیدپذیر کمک کنند.

پیمان آب و هوایی پاریس (Paris Accord) که در دسامبر 2015 با اجماع نمایندگان 195 کشور جهان به تصویب رسید، برای نخستین بار توانست تمام کشور‌های جهان را برای مقابله با تغییرات آب و هوایی و تأثیرات آن هم‌پیمان کرد؛ اما دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در ژوئن 2017 از این پیمان خارج شد.

اما این پیمان در سطح کشورها با روند آهسته و نه‌چندان مناسبی درحال پیگیری است و با این شرایط نمی‌توان به محدود کردن گرمای جھانی به 1.5 درجه سانتیگراد امیدوار بود.

دانشمندان تخمین می‌زنند که با این شرایط، طی چند دهه آینده با پیامدهای فاجعه‌باری از جمله خشکسالی‌های شدید، آتش‌سوزی، از بین رفتن محصولات کشاورزی و مهاجرت‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی مواجه خواهیم بود.

در شرایطی که شاهد شکست سیاست‌های ملی برای پیشرفت مذاکرات آب و هوایی در کشورهایی مانند آمریکا، استرالیا و برزیل هستیم، باید به این نکته مهم توجه داشت که دولت‌ها، تنها بازیگران در این عرصه نیستند.

طی سال‌های اخیر، استان‌ها و ایالت‌ها، جوامع و دولت‌های محلی، شرکت‌های بزرگ، سازمان‌های مردم نهاد (NGOs)، دانشگاه‌ها، در همکاری‌های بین‌المللی در این حوزه درگیر شده و اهداف کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را با جدیت پیگیری می‌کنند.

اجلاس جهانی اقدامات اقلیمی، سانفرانسیسکو 2018

بسیاری از این اقدامات و ابتکارات محلی و غیردولتی، گام‌های مهمی هستند که از زمان برگزاری اجلاس جهانی اقدامات اقلیمی (Global Climate Action Summit) – 12 تا 14 سپتامبر 2018 در سانفرانسیسکو (آمریکا) – برداشته شدند.

در این اجلاس، مسئولان بیش از 200 شهر و دولت محلی از سراسر جهان با هدف کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و رساندن آن به صفر تا سال 2050 گردهم جمع شدند. در کنار آن، گروهی متشکل از مسئولان 17 ایالت مختلف آمریکا حضور داشتند تا با وجود دستور ترامپ برای خروج از پیمان پاریس، به انجام سهم خود متعهد بمانند.

همچنین 133 شرکت از سراسر جهان نیز در قالب Science-Based Targets، برنامه‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را مشخص کردند و 333 شرکت دیگر نیز در این زمینه مشارکت خواهند داشت.

در قالب برنامه RE100، 144 شرکت متعهد به مصرف 100 درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر شدند و 165 شرکت نیز تعهد کردند که در گزارش‌های سالیانه و صورت‌های مالی خود، استراتژی‌های مربوط به کاهش انتشار کربن را به سهامداران اعلام کنند.

اجلاس سانفرانسیسکو 2018، نمونه‌ای از ایجاد یک پلت‌فرم همکاری مشترک دولتی – خصوصی در زمینه مقابله با تغییرات آب و هوایی است. در حقیقت، نیازمند یک مکانیسم غیررسمی برای گسترش اقدامات جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی هستیم.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: weforum

No tags for this post.