بحث‌های زیادی در مورد تعداد زیرگونه‌های ببر وجود دارد که می‌تواند مانعی در مسیر حفظ گونه‌های در معرض خطر باشد.
در آغاز دهه 2000 میلادی عنوان شد، 8 زیرگونه پذیرفته شده ببر وجود داشته که 3 گونه آن منقرض شده و تنها 5 گونه باقی مانده‌اند.
اما در سال 2004 گزارشی توسط شو-جین لو (Shu-Jin Luo) منتشر شد که حاکی از وجود 6 زیرگونه ببر بود. همان سال مشخص شد که زیرگروه ببر مالایا (Malayan tiger) متمایز از زیرگروه ببر هندوچین (Indochinese tiger) است.
با منتشر شدن گزارش پژوهشگران اروپایی مبنی بر وجود تنها 2 زیرگونه ببر در سال 2015، بحث تعداد زیرگونه‌های ببر پیچیده‌تر شد.این دو زیرگونه شامل ببر سندرا (Sundra tiger) متشکل از ببرهای سوماترا، جوان و بالی، و ببرهای قاره‌ای (continental tigers) متشکل از سایر ببرها بودند.
شو-جین لو در مطالعه جدید خود با استفاده از داده‌های ژنتیکی از زیستگاه این گربه بزرگ، به نتایج قابل‌توجهی در مورد تعداد زیرگونه‌های ببر دست یافت.
پژوهشگران با تجزیه و تحلیل ژنوم کامل 32 نمونه دریافتند که درحال حاضر 6 زیرگونه ببر شامل شامل بنگال، آمور، جنوب چین، سوماترا، هندوچین و مالایا وجود دارد.
درک زیرگونه‌های مختلف و برنامه‌ریزی برای استراتژی‌های محافظتی، اهمیت اساسی در حفاظت از ببرها دارد. پژوهشگران این مطالعه توصیه می کنند که این 6 زیرگونه ببر طبقه‌بندی شده و به طور کامل مورد محافظت قرار گیرند.
نتایج این مطالعه در مجله Current Biology منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: newsweek
No tags for this post.