جریان شبهمایع سنگها پس از برخورد سیارکی
حدود 66 میلیون سال قبل، برخورد یک سیارک عظیم به عرض حدود 16 کیلومتر با زمین، باعث ایجاد تغییرات گستردهای در این سیاره شد. در نتیجه این برخورد حدود سه چهارم تمامی گیاهان و جانوران روی زمین از جمله دایناسورها از بین رفتند.
محققان دانشگاه پوردو (آمریکا) با همکاری International Ocean Discovery Program در تحقیقات خود دریافتند، سیارک عامل انقراض دایناسورها، احتمالا عامل ایجاد دهانه برخوردی Chicxulub در عمق شبه جزیره یوکاتان (مکزیک) بوده است.
با انجام حفاری، نمونهبرداری و آنالیز سنگهای این دهانه برخوردی در عمق زمین، محققان دریافتند که در نتیجه این برخورد عظیم و ارتعاشات بسیار شدید ناشی از آن، سنگهای عمق زمین تا دقایقی، رفتاری شبهمایع از خود بروز دادند.
جی ملوش (Jay Melosh) استاد علوم سیارهای، جو و زمین دانشگاه پوردو تأکید کرد: نظریههای مختلفی در مورد مکانیسمهایی که باعث این رفتار مایعمانند در سنگها شدند، وجود دارد.
ملوش افزود: اما به نظر میرسد که ارتعاشات بسیار شدید و وقوع زمینلرزهها پس از برخورد سیارک، عامل این رفتار بوده است. این مکانیسم اصطلاحا acoustic fluidization (مایع شدن آکوستیک) گفته می شود.
نتایج این کشف به دانشمندان کمک میکند تا مکانیسم برخوردهای سیارکی در نقاط مختلف منظومه شمسی را نیز مورد بررسی و تأیید قرار دهند.
نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: phys.org
No tags for this post.