آیبو (aibo) یک سگ رباتیک هوش مصنوعی است که توسط سونی ساخته شده است. این سگ رباتیک اگرچه یک حیوان واقعی نیست، اما واقعیترین نسخهای است که تاکنون ساخته شده است و میتواند به فرمان صوتی یا حالت چهره صاحب خود واکنش نشان دهد.
مایک فاسولو (Mike Fasulo)، مدیر سونی الکترونیک آمریکای شمالی تأکید کرد، این سگ رباتیک در طول زمان قادر به یادگیری موضوعات مختلفی است؛ به عنوان مثال اگر یک روز سخت کاری داشته باشید، آیبو می داند که نباید مزاحم شما شود
آیبو در عین حال از قابلیت تشخیص 100 چهره برخوردار است و می تواند تفاوت بین یک کودک و بزرگسال را درک کند. این سگ رباتیک با تکان دادن دم و حرکت دادن چشمها، توجه صاحب خود را جلب می کند.
سگ رباتیک آیبو
سگ رباتیک آیبو مجهز به طیف وسیعی از حسگرها، دوربینها و محرکها است. محرکهای فوق فشرده 1 و 2 امکان حرکات آزادانه و رفتار طبیعیتر بدن ربات را فراهم می کند؛ حسگرها نیز تشخیص و آنالیز صدا و تصاویر را امکانپذیر می کنند.
در چشمهای آیبو از دیودهای منتشرکننده نور استفاده شده است که برای بیان احساسات و تغییر حالت چهره مورد استفاده قرار می گیرد. اپلیکیشن My aibo نیز برای تنظیم رنگ چشم، نوع صدا و سایر تنظیمات استفاده می شود.
بررسی تعامل کودکان با آیبو نشان می دهد، درحالی که رفتار این سگ رباتیک با سگ واقعی تفاوت دارد، اما کودک دلبستگی احساسی به آن پیدا می کند.
بازار چند میلیون دلاری حیوانات رباتیک
از زمان ظهور حیوانات خانگی رباتیک، تغییرات زیادی در این دستگاههای هوش مصنوعی ایجاد شده است و مردم هم علاقه زیادی به خریداری و نگهداری آنها پیدا کردهاند.
از زمان عرضه حیوان دیجیتالی Tamagotchi در نوامبر 1996، بیش از 76 میلیون عدد از این دستگاه در ژاپن فروخته شد. ربات Furby در سال 1998 به بازار عرضه شد و در 3 سال نخست، بیش از 40 میلیون نفر آن را خریداری کردند. همسترهای رباتیک ZhuZhu هم با استقبال زیادی روبرو شد و در 4 سال نخست، بیش از 70 میلیون عدد از آن فروخته شد.
به گفته گیل ملسون (Gail Melson)، استاد روانشناسی دانشگاه پوردو (آمریکا) که تعاملهای انسان – ربات را مورد مطالعه قرار می دهد، انسان به صورت ذاتی موجودی اجتماعی است و به گونهای تکامل یافته است تا بتواند با سایر اشکال حیات (حتی اشیاء بیجان مثل رباتها) سازگار شود.
همدم افراد سالمند
شاید اصلیترین کاربرد حیوانات رباتیک در زندگی افراد سالمند باشد. به عنوان مثال، سگ یا گربه رباتیک یک جایگزین شبهواقعی این حیوانات هستند که به مراقبتهای معمول یوان واقعی نیاز نداشته و حساسیت، آلرژی یا مشکل خاصی برای سالمند ایجاد نمی کنند.
هدف از طراحی این حیوانات رباتیک، حضور همدمهای بیآزار در کنار افراد سالمند است که در عین حال، به آنها برای انجام کارهای ساده مانند یافتن وسایل گم شده یا یادآوری مصرف دارو کمک میکند.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: scmp
No tags for this post.