بنای چهار طاق سنگی در بالاترین نقطه كوه و در میان كوره راهی صعب العبور قرار گرفته است . این بنا با لاشه سنگ و ملات ساروج و آهك ساخته شده است . در چهار ضلع فرعی جنوب غربی ، شمال غربی ، شمال شرقی و جنوب شرقی آن برج های مدوری كه جنبه پشتیبان دارد ، به چشم می خورد . در دیواره غربی از داخل چهار فضای فرو رفته اتاق شكل وجود دارد كه با سكوهای حدوداً به ارتفاع دو متر از هم جدا می شوند .
در ضلع شرقی بنا نیز یك اتاق كوچك با سكوی مشابه در بخش جنوب شرقی مشهود است . در كنار این اتاق و سكو ، یك فضای مشابه در ارتفاع بالاتر و یك فضای طاق دار كه در ضلع شرقی دارای ورودی است ، مشاهده می شود . در كنار این فضای طاق دار بقایای یك فرورفتگی قوس دار ، وجود دارد .
راه قدیمی از میان این دروازه سنگی گذشته و احتمالاً كابری آن ، نظارت بر عبور و مرور و همچنین دیده بانی کوه ها و جاده های اطراف باشد . با توجه به این موضوع كه بنا در راس مرتفع ترین كوه در منطقه ساخته شده ، احتمالاً تعدادی دیده بان و سرباز و نگهبان در آن مستقر بوده اند تا با هجوم احتمالی دشمن غافلگیر نشوند . بعید نیست كه سكوهای موجود ، بقایای اتاق های استراحت نگهبانان باشد كه طاق آن فرو ریخته است.
آن چه بدیهی است موضوع صعب العبور بودن راه و قرار گرفتن بنا در ارتفاع است كه این محل به منظور عبور و مرور افراد عادی ساخته نشده است و احتمال دارد در قله های دیگر منطقه نیز بناهایی مشابه وجود داشته است كه با هم ارتباط داشتند و تا کنون شناخته نشده است . راه ارتباط و آگاهی دادن به یكدیگر كه در آن زمان مرسوم بوده ، ایجاد دود ، بالا بردن پرچم های رنگی و یا فرستادن كبوتر بوده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمد حسینی
No tags for this post.