بنای چهار طاق سنگی در بالاترین نقطه کوه و در میان کوره راهی صعب العبور قرار گرفته است . این بنا با لاشه سنگ و ملات ساروج و آهک ساخته شده است . در چهار ضلع فرعی جنوب غربی ، شمال غربی ، شمال شرقی و جنوب شرقی آن برج های مدوری که جنبه پشتیبان دارد ، به چشم می خورد . در دیواره غربی از داخل چهار فضای فرو رفته اتاق شکل وجود دارد که با سکوهای حدوداً به ارتفاع دو متر از هم جدا می شوند .
در ضلع شرقی بنا نیز یک اتاق کوچک با سکوی مشابه در بخش جنوب شرقی مشهود است . در کنار این اتاق و سکو ، یک فضای مشابه در ارتفاع بالاتر و یک فضای طاق دار که در ضلع شرقی دارای ورودی است ، مشاهده می شود . در کنار این فضای طاق دار بقایای یک فرورفتگی قوس دار ، وجود دارد .
راه قدیمی از میان این دروازه سنگی گذشته و احتمالاً کابری آن ، نظارت بر عبور و مرور و همچنین دیده بانی کوه ها و جاده های اطراف باشد . با توجه به این موضوع که بنا در راس مرتفع ترین کوه در منطقه ساخته شده ، احتمالاً تعدادی دیده بان و سرباز و نگهبان در آن مستقر بوده اند تا با هجوم احتمالی دشمن غافلگیر نشوند . بعید نیست که سکوهای موجود ، بقایای اتاق های استراحت نگهبانان باشد که طاق آن فرو ریخته است.
آن چه بدیهی است موضوع صعب العبور بودن راه و قرار گرفتن بنا در ارتفاع است که این محل به منظور عبور و مرور افراد عادی ساخته نشده است و احتمال دارد در قله های دیگر منطقه نیز بناهایی مشابه وجود داشته است که با هم ارتباط داشتند و تا کنون شناخته نشده است . راه ارتباط و آگاهی دادن به یکدیگر که در آن زمان مرسوم بوده ، ایجاد دود ، بالا بردن پرچم های رنگی و یا فرستادن کبوتر بوده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمد حسینی