به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا، در عرصه گردشگری، امنیت به معنای عام آن از اهمیت فراوانی برخوردار است، زیرا احراز امنیت در عرصه‌های مختلف، ازجمله امنیت اقتصادی، سیاسی، قانونی، اجتماعی، روانی بر میزان ورود گردشگران و تمایل آن‌ها به اقامت در کشور میزبان و نیز سفرهای مجدد تأثیرگذار است. امنیت، مفهومی کلی است که شامل وضعیت سلامت، آرامش و رفاه فرد و ثبات جامعه می‌شود و درحقیقت، محفوظ ماندن از آسیب توسط دیگران است.
کشور ایران بنا بر نظر عام و خاص، دارای جاذبه‌های گردشگری تاریخی و طبیعی فراوان و منحصربه‌فردی است اما یکی از مهم‌ترین مسائلی که در وجه بین‌المللی ایران تأثیر منفی داشته و جذب گردشگر را تحت تأثیر قرار داده است، تبلیغات منفی درزمینه عدم وجود امنیت برای گردشگران در این کشور است. این مسئله موجب شده، کشور ایران به‌عنوان یکی از مقاصد گردشگری با پتانسیل بسیار بالا، در مقایسه با سایر کشورهای جاذب گردشگر، وضعیت رضایت‌بخشی نداشته باشد.
به‌منظور تبیین بیشتر این موضوع، محققین کشورمان، پژوهشی را به اجرا گذاشته‌اند که در آن میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران با تأکید بر افراد داخلی مورد سنجش و بررسی واقع شده است.
در این پژوهش که با تأکید بر شهر ساحلی گناوه در استان بوشهر به انجام رسیده، محققان درصدد پاسخ کارشناسی به سؤالات ذیل بوده‌اند: وضعیت احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی در شهر ساحلی گناوه چگونه است و مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی شهر ساحلی گناوه کدام اند؟
برای انجام این مطالعه توصیفی- تحلیلی، محققان دانشگاه شهید باهنر کرمان، تعداد ۲۲۸ نفر از گردشگران داخلی را که در تابستان ۹۵ به شهرستان گناوه سفر کرده و به مدت یک هفته در این شهر، اقامت داشتند، به کمک پرسشنامه‌های خاص علمی، بررسی کردند.
تحلیل و محاسبات آماری انجام‌یافته در این پژوهش نشان می‌دهد که بین امنیت گردشگری با میزان سواد، رابطه معنی‌داری وجود دارد. یعنی هرچه میزان تحصیلات در بین افراد بیشتر باشد، بر میزان امنیت گردشگران نیز افزوده می‌شود.
ولی بر اساس نتایج پژوهش، بین شاخص درآمد و ایجاد امنیت برای گردشگران رابطه معنی‌داری وجود ندارد و این بدان معنی است که میزان درآمد در بین گردشگران نتوانسته بر افزایش امنیت آن‌ها مؤثر باشد.
بر اساس اظهارات دکتر بهنام مغانی، استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان و همکاران ایشان، «یافته‌های پژوهش حاکی از آن هستند که سطح رضایت از هرکدام از شاخص‌های خدماتی و امکانات گردشگری گناوه ازنظر گردشگران پایین‌تر از حد مبنای سه قرار دارد و می‌توان نتیجه گرفت که خدمات و امکانات گردشگری منطقه مورد نظر، در وضعیت نامطلوبی قرار دارد و نتوانسته امنیت و آسایش گردشگران را تأمین کند».
یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که شاخص امکانات پذیرایی، بیشترین تأثیر را بر گردشگری گناوه و رضایت آن‌ها داشته و شاخص امکانات اقامتگاهی، دارای کمترین تأثیر بر امنیت و آسایش گردشگران محدوده مورد مطالعه بوده است.
دکتر مغانی و همکارانش می‌گویند: «مطابق نتایج حاصل از تحقیق ما، میزان رضایت گردشگران در هیچ‌کدام از خدمات و امکانات بالاتر از حد مطلوب نبوده است. ازاین‌رو، لزوم تجدیدنظر در برنامه‌ریزی گردشگری گناوه، لازم و ضروری به‌نظر می‌رسد. همچنین مطابق دیگر نتایج تحقیق، بیشتر مشکلات گردشگری گناه از امکانات پذیرایی، سپس احساس آرامش در مدت اقامت بوده است. بنابراین، در برنامه‌ریزی‌های که برای آسایش امنیت و آسایش گردشگران منطقه ساحلی گناوه انجام می‌شود، توجه به دو شاخص مذکور در اولویت‌های برنامه‌ریزی پیشنهاد می‌شود».
در انتها، پژوهشگران مجری این مطالعه، برای افزایش امنیت گردشگران، راهکارهای زیر را پیشنهاد کرده‌اند:
گشت‌های مدام پلیس ساحلی
نظارت منظم و دقیق بر مکان‌های اقامتی
استفاده از دوربین‌های مداربسته در فضای اقامتی و گردشگری
شناسایی مکان‌های پرخطر و ارائه راهبرد برای بالابردن امنیت گردشگران
نورپردازی و ایجاد روشنایی در سواحل و برای رفع مکان‌های تاریک و خطرناک
جمع‌آوری اراذل و اوباش و برخورد مناسب و قاطع پلیس با آن‌ها
سرمایه‌گذاری درزمینه ارتقای کیفیت مکان‌های اقامتی و خدمات هتلداری.
مقاله علمی پژوهشی برگرفته از این تحقیق که نکات ارزشمندی را برای بهبود وضعیت گردشگری در کشور متذکر می‌شود، در نشریه «گردشگری شهری» وابسته به دانشگاه تهران منتشر شده است.
No tags for this post.