افزایش نرخ بقای بیماران سرطانی با روش تخریب

طی سال‌های اخیر، پیشرفت‌های زیادی در حوزه درمان سرطان به دست آمده است؛ با این وجود، در برخی از این روش‌ها باید تمام یا قسمتی از عضو درگیر برداشته شود که این مسئله، کیفیت زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در شرایطی که سرطان به سایر اندام بدن گسترش پیدا کرده باشد (متاستاز)، اما اندازه تومورها کوچک و تعداد آنها کم باشد، می‌توان از روش تخریب یا ابلیشن (ablation) برای نابودی تومورها استفاده کرد.

به عنوان مثال، برای از بین بردن تومورهای کبد بدون نیاز به برداشتن تمام یا قسمتی از این عضو، الکترود سوزنی از طریق پوست وارد تومور کبد می‌شود. جریان‌های الکتریکی با فرکانس بالا از الکترود عبور داده شده و با ایجاد گرما در سلول‌های سرطانی، باعث تخریب تومور می‌شوند.  

ابزار مخصوص تخریب با فرکانس رادیویی

روش‌های مختلف تخریب – تخریب با فرکانس رادیویی (Radiofrequency Ablation) و کرایوابلیشن (cryoablation) یا استفاده از سرمای شدید برای نابود کردن تومور – با کم‌ترین میزان تهاجم ممکن، باعث کاهش قابل توجه درد شده و شانس بقای بیماران را افزایش می‌دهند و البته نسبت به روش‌های دیگر، هزینه کمتری دارند.

نتایج مطالعه‌ 5 ساله‌ای که سال گذشته منتشر شد، نشان داد که نرخ بقای 119 بیمار در 22 مرکز تحقیقات سرطان در اروپا (مبتلا به سرطان روده که به کبد متاستاز کرده بود) که تحت درمان تخریب تومور (ablation) قرار گرفته بودند، به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین بقای عمر بیمارانی بود که تنها با دارو درمان شده بودند.

این روش درمانی، علاوه بر نابود کردن تومورهای کوچک، پیشرفت و عود سرطان را کند می‌کند، اما در بازه‌های زمانی چند ساله، نیاز به تکرار آن وجود دارد. به گفته محققان، روش درمانی تخریب برای از بین بردن تومورهای سرطانی سارکوم تا پروستات کارآیی دارد.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: guardian

No tags for this post.