همزمان با فصل تابستان، فروش کرم‌های ضدآفتاب با افزایش قابل توجهی مواجه می شود. دانشمندان هشدار می‌دهند که استفاده از ضدآفتاب با SPF بالاتر، الزاما به معنای ایجاد حفاظت حداکثری در برابر پرتوهای مضر خورشید نیست. قدرت حفاظت کرم‌های ضد آفتاب (Sun Protection Factor) به اختصار SPF نامیده می شود.
محققان کینز کالج لندن (انگلیس) در تحقیقات خود دریافتند، برخی از قوی‌ترین کرم‌های ضدآفتاب، محافظتی کمتری نسبت به میزان اعلام شده ایجاد می کنند که این مسأله می‌تواند افراد را در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار دهد.
برای بررسی میزان اثربخشی کرم‌های ضدآفتاب، آزمایشی با مشارکت 16 داوطلب با پوست عادی انجام شد و این افراد، ضخامت‌های متفاوتی از کرم های ضدآفتاب با SPF متفاوت را روی پوست خود استفاده کردند. سپس داوطلبان در معرض نورهای فرابنفش قرار گرفتند تا میزان اثربخشی ضدآفتاب‌ها مشخص شود.
پوست افراد از لحاظ آسیب DNA مورد بررسی قرار گرفت. آسیب مداوم به DNA می تواند به سرطان پوست منجر شود. از این طریق، محققان توانستند میزان اثربخشی کرم ضدآفتاب با SPF متفاوت و ضخامت‌های مختلف را مشخص کنند.
درحالیکه پیش از این تصور می‌شد SPF 15 می‌تواند محافظت خوبی در برابر پرتوهای مضر خورشید (برای افراد با پوست عادی) ایجاد کند، مشخص شد که به ضدآفتاب با SPF بالاتر برای ایجاد حفاظت بیشتر نیاز است. به عنوان مثال، مشخص شد که ضدآفتاب با SPF 50 قدرت حفاظتی بیش از 40 درصدی ایجاد نمی‌کرد.
پروفسور آنتونی یانگ (Antony Young)، متخصص پوست و محقق ارشد این مطالعه تأکید کرد: تردیدی نیست که کرم‌های ضدآفتاب، نقش حفاظتی مهمی در برابر پرتوهای فرابنفش و سرطان‌زای خورشید ایفا می‌کنند. با این حال، نتایج مطالعه ما نشان داد که نحوه استفاده از ضدآفتاب، نقش بسیار مهمی در تعیین اثربخشی آنها ایفا می کند.
ضخامت کرم ضدآفتاب روی پوست باید از قانون موسوم به teaspoon rule تبعیت کند؛ براین اساس، نصف قاشق چایخوری کرم ضدآفتاب برای هر دست، صورت و گردن، و یک قاشق چایخوری برای هر پا، روی سینه و پشت بدن استفاده شود.
همچنین، استفاده از کرم ضدآفتاب به تنهایی نمی‌تواند محافظت کاملی در برابر نور خورشید ایجاد کند و افراد باید از وسایل محافظتی دیگر مثل لباس مناسب (رنگ روشن)، دستکش و کلاه استفاده کنند. نتایج این مطالعه در مجله Acta Dermato-Venereology منتشر شد.
No tags for this post.