به همین دلیل دانشمندان دستگاهی شبیه به دماسنج ساده طراحی کرده‌اند که کار تجهیزات آزمایشگاهی را انجام می‌دهد.
هنگامی که عضلات قلبی در اثر حمله آسیب ببینند غلظت پروتئینی به نام تروپونین در جریان خون افزایش می‌یابد. میکرورزوناتور‌ها، سنسورهای موج آکوستیک سطحی و سنسورهای الکتروشیمیایی از جمله دستگاه‌های اندازه‌گیری غلظت تروپونین هستند، که هزینه بالایی دارند و غیر قابل حمل هستند. گجتی به نام روش ایمونواسی جریان جانبی که حجم کمتری دارد یکی از جایگزین‌های این سه دستگاه به شمار می‌رود، اگر چه تفسیر بسیار دقیقی ارائه نمی‌دهد. به همین دلیل پژوهشگران به دنبال ابزاری بودند که به سادگی یک دماسنج جیوه‌ای یا الکلی کار کند.
برای استفاده از این ابزار، یک نمونه از سرم خون بیمار همراه با محلول حاوی نانوذرات پلاتین دندریتیک آنتی بادی عاملدار تروپونین در یک ویال شیشه‌ای ریخته می‌شود. این نانوذرات حتی مقدار بسیار کمی از تروپونین موجود در سرم را جذب می‌کنند. سپس پراکسید هیدروژن اضافه می‌شود و بلافاصله درپوش ویال گذاشته می‌شود.
تروپونین باعث می‌شود طی یک واکنش شیمیایی، پراکسید هیدروژن به آب و اکسیژن تجزیه شود، و سپس فشار داخل ویال افزایش یابد. هنگامی که لوله مویین شیشه‌ای حاوی جوهر از درپوش وارد ویال شود، در اثر فشار جوهر درون لوله تا نقطه‌ای بالا می‌رود و درست مانند دماسنج، کاربران می‌توانند آن نقطه را که توسط نشانه گذاری عددی در لوله مشخص شده است بخوانند.
این وسیله می‌تواند در کشورهای فقیر و مناطق دورافتاده و همچنین توسط امدادگران مورد استفاده قرار بگیرد.
No tags for this post.