بوتاکس در کوتاه مدت با پوست چه می کند؟

بوتاکس و یا سم بوتولینم نوع A (onabotulinum toxin A) دارویی است که در بهبود برخی از مشکلات مرتبط با سلامت از جمله میگرن مزمن، مثانه بیش فعال و یا دیستونی گردن مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، بوتاکس بیشتر به دلیل قابلیت آن در کاهش چین و چروک صورت مورد توجه است. براساس گزارشی که توسط انجمن جراحان زیبایی آمریکا ارائه شد، بیشتر از 5/6 میلیون آمریکایی، در سال 2012 تحت عمل جراحی زیبایی قرار گرفتند. روش انجام این عمل بدین گونه است که دارو به نقاط خاصی از صورت تزریق می شود تا ماهیچه هایی که باعث به وجود آمدن چین و چروک می شوند به حالت استراحت درآیند.

دکتر جیمز بناپارت از دانشگاه اتاوا و دکتر دیوید الیس از دانشگاه تورنتو مطالعه ای را جهت شناخت تاثیرات بوتاکس بر پوست انجام دادند. این دو محقق به دنبال یافتن پاسخی برای این سوال خود بودند که چگونه بوتاکس بر آن دسته از ویژگی های صورت که با افزایش سن ضعیف می شوند تاثیر می گذارد. این دو ویژگی عبارتند از انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاع (کشسانی). این دو محقق می گویند: «با افزایش سن، این خواص بیومکانیکی نیز تغییر می کنند. در میان تغییرات مرتبط با افزایش سن، از دست رفتن الاستیسیته پوست از دیگر تغییرات بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.»

به نظر می رسد که بوتاکس آسیب های پوستی ناشی از افزایش سن و همچنین قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش را به طور موقت بهبود می بخشد.

دکتر بناپارت و دکتر الیس مطالعه ای را بر روی 48 زن با متوسط سن 55 سال که برای کاهش چین و چروک پیشانی و اطراف چشم تحت عمل بوتاکس قرار گرفته بودند انجام دادند. قابلیت انعطاف و ارتجاع پوست این زنان قبل از جراحی به عنوان پایه مطالعه و 2 هفته، 2 ماه، 3 ماه و 4 ماه بعد از جراحی مورد بررسی قرار گرفت. این گروه محقق دریافتند که انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاعی پوست 43 نفر از زنانی که تا پایان مطالعه تحت نظر بودند، از طریق تزریق بوتاکس تا حداکثر 4 ماه افزایش یافت- مدت زمان مشابه با مدت زمانی که بوتاکس تاثیر آرامش دهی خود را بر ماهیچه ها حفظ می کند. بعد از گذشت این 4 ماه، بار دیگر خواص پوست به حالت اولیه خود بازگشت. علاوه براین، این محققان دریافتند که بوتاکس می تواند آسیب های پوستی ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش را بهبود بخشد؛ ولی، این اثربخشی نیز بعد از گذشت 4 ماه از بین رفت.

محققان درباره یافته های خود می گویند: «در این مطالعه، پس از تزریق اونا بوتولینیوم توکسین A، افزایشی در انعطاف پذیری و ارتجاعی پوست و همچنین کاهشی در آسیب های ناشی از اشعه فرابنفش مشاهده شد. تغییراتی که در پوست صورت بیماران به وجود آمد به نظر می رسد با تغییرات مرتبط با روند افزایش سن، قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش و التهاب در تضاد باشد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که مدت زمان تاثیرگذاری این تغییرات بر پوست با مدت زمان تاثیر دارو یکسان است.»

دکتر کاترین وینسلو از دانشکده علوم پزشکی دانشگاه ایندیانا در سرمقاله ای مرتبط با مطالعه انجام شده می گوید که یافته های این محققان، تایید کننده از تحقیقات فعلی درباره ارتباط بین بوتاکس و بهبود انعطاف پذیری و کشسانی پوست است و به اعتبار آن ها می افزاید. جراحان زیبایی پوست با کنار هم گذاشتن این پژوهش و پژوهش های آتی درباره خاصیت کشسانی و محتوای کلاژن پوست تزریق شده، می توانند راهبردهای مرتبط با برنامه ریزی بلند مدت ضد پیری خود را برای بیماران بهبود بخشند و همچنین به منظور حفظ حالت صورت، اهمیت درمان بدون جراحی را به آن ها اموزش دهند. علاوه بر این ها، این تحقیقات برای زخم ها و مشکلات پوستی صعب العلاج، زمینه های درمانی جدیدی را ارائه می دهد.

این پژوهش به تازگی در نشریه JAMA Facial Plastic Surgery منتشر شده است. 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا