اگر شما نمی‌توانید در برابر غذا خوردن مقاومت کنید و اگر خوراکی‌هایی مانند چیپس و شیرینی‌جات را در برابر خود داشته و تا تمامی آن را نخورید، راحت نخواهید شد، باید علت آن را در مغز خود پیدا کنید.
پاسخ مغز به دریافت غذا در مقایسه با پول، به پرخوری صرفه نظر از میزان وزن مرتبط است. علاوه بر آن پاسخ مغز در ناحیه کنترل شناختی و کنترل نفس مغز، زمانی که کودکان به‌جای پول، غذا دریافت می‌کردند، افزایش پیدا می‌کرد که این خود به پرخوری مرتبط بوده است.
در پژوهشی که محققان روی کودکان انجام داده‌اند، مشخص‌شده است، زمانی که بخش‌های خاصی در مغز واکنش بیشتر و قوی‌تری نسبت به پاداش دادن مواد غذایی در برابر پاداش دادن پول نشان می‌دهند، این کودکان احتمالاً پرخوری می‌کنند حتی اگر گرسنه نباشند، صرف‌نظر از اینکه آن‌ها اضافه‌وزن دارند یا نه.
شانا آدیز (Shana Adise) از پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی درباره مکانیسم فوق اظهار داشت که نتایج این پژوهش به ما نشان می‌دهد چرا برخی از افراد بیشتر از دیگران اشتیاق و میل به خوردن دارند. این یافته‌ها همچنین ممکن است نکاتی را در مورد چگونگی جلوگیری از چاقی در سنین نوجوانی و جوانی در اختیار ما قرار دهند.
آدیز در ادامه توضیحاتش گفت: «اگر ما بیشتر در مورد چگونگی پاسخگویی مغز در برابر غذا و نحوه و چگونگی ارتباطات آنچه می‌خوریم، بیاموزیم، شاید بتوانیم یاد بگیریم که چگونه این واکنش‌ها و رفتار را تغییر دهیم که این رفتار به‌نوبه خود می‌تواند برای کودکان و جلوگیری از چاقی آن‌ها در سنین پایین مفید واقع شود.»
وی در ادامه گفته‌هایش توضیح می‌دهد که: «ما اطلاعات کمی در مورد مکانیسم مرتبط با زیاد غذا خوردن یا پرخوری داریم. جامعه علمی، فرضیه‌هایی که ممکن است این مسئله را توضیح دهند، ارائه داده اما اینکه آیا آن‌ها به غذا وابسته هستند یا نه هنوز مورد ارزیابی قرار نگرفته‌اند؛ بنابراین ما تصمیم گرفتیم به آزمایشگاه رفته و این مسئله را در آنجا مورد آزمایش قرار دهیم و بدانیم آیا پاسخ مغز به‌پیش‌بینی و برنده شدن غذا در مقایسه با پول، به پرخوری مرتبط است؟»
در این مطالعات، ۵۹ کودک بین سنین ۷ تا ۱۱ سال، چهار نوبت در آزمایشگاه تغذیه کودکان در ایالت پن (Penn) حضور پیداکرده و در آزمایش‌های این گروه تحقیقاتی شرکت کردند. طی سه نوبت حضور این کودکان، آزمایش‌های گوناگونی روی آن‌ها انجام شد به‌طوری‌که برای آن‌ها غذاهای مختلفی آماده‌شده بود که نحوه مصرف آن‌ها در شرایط و موقعیت‌های متفاوت موردبررسی قرار می‌گرفت. برای نمونه ارائه غذاهای معمولی زمانی که کودکان گرسنه بودند و ارائه تنقلات برای زمانی که گرسنه نبودند. قابل‌توجه است که در این آزمایش‌ها وزن کودکان در هر وعده غذایی قبل از مصرف خوراکی ارائه‌شده و پس‌ازآن، موردبررسی قرار می‌گرفت. در ملاقات چهارم، کودکان مورد اسکن اف ام آر آی (fMRI scans) قرار گرفتند. در این روش، تصاویری متناوبی از مغز در حال فعالیت و سپس در حال استراحت گرفته می‌شود و به‌طور دیجیتالی از یکدیگر جدا می‌شوند که حاصل این پردازش، عملکرد مغزی فرد در اثر تغییرات جریان خونی را ازلحاظ فیزیولوژیکی نشان می‌دهد.
در این نوبت (نوبت چهارم) کودکان چندین دور از یک بازی را انجام دادند که در آن حدس می‌زدند که یک عدد کامپیوتری بالاتر یا پایین‌تر از ۵ است. پژوهشگران پیش از اینکه کودکان پاسخ داده و برنده شوند به آن‌ها اعلام کردند که اگر پاسخ درست دهند، پول، آب‌نبات یا یک کتاب را برنده خواهند شد.
محققان دریافتند زمانی که مناطق مختلف مغز بیشتر به‌پیش‌بینی یا برنده شدن غذا در مقایسه با پول یا چیز دیگر واکنش نشان می‌دهد، این کودکان احتمالاً پرخور هستند.
آدیز در توضیحات بیشتر خود اشاره می‌کند که: «ما همچنین دریافتیم که پاسخ مغز به دریافت غذا در مقایسه با پول، به پرخوری صرفه نظر از میزان وزن کودک مرتبط است. به‌ویژه ما شاهد بودیم که پاسخ مغز در ناحیه کنترل شناختی و کنترل نفس مغز، زمانی که کودکان به‌جای پول، غذا دریافت می‌کردند، افزایش پیدا می‌کرد که این خود به پرخوری مرتبط بوده است.»
آدیز در خاتمه یادآور شد که این مسئله بسیار مهم است چراکه می‌تواند راهی را برای شناسایی پاسخ‌های مغز ارائه دهد که چاقی را در آینده فرد پیش‌بینی کند.
شرح کامل این یافته‌ها و نتایج به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله اشتها (Appetite) به چاپ رسیده و قابل‌دسترس است.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: thehealthsite
No tags for this post.