مطالعات جدید انجام شده روی صدها نمونه استخوانی برجا مانده از انسان های ساکن اروپا در بازه زمانی 33 هزار سال پیش تا امروز ، نشان می دهد همزمان با آغاز عصر کشاورزی و شروع نگارش و کتابت ، میزان تحرک و پویائی فیزیکی انسان ها کاهش یافته است و به تبع آن ساختار استخوانی انسان نیز تغییر کرده است .
در همین زمینه کریستوفر راف Christopher Ruff از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه هاپکینز Johns Hopkins University School of Medicine به همراه تیمی از همکاران خود از کشورهای مختلف اروپائی و ایالات متحده آمریکا ، برای بررسی موضوع فوق به مطالعه و بررسی نمونه های استخوانی متعلق به بازو ها و ران انسان های باستانی تا کنون پرداخته اند که در موزه ها و مراکز مطالعاتی مختلفی قرار دارند . همچنین از این استخوان ها توسط دستگاه اشعه ایکس قابل حمل ، تصویر برداری شده است .
کریستوفر راف در رابطه با موضوع فوق ، طی یک نشست خبری اعلام کرد : " با بررسی مقایسه ای استخوان ها و اندام تحتانی بدن با اندام های فوقانی ، که متاثر از عواملی همچون راه رفتن ، دویدن و سایر فعالیت های جسمانی یک فرد هستند ، ما توانائی تشخیص تغییرات فیزیکی رخ داده در بدن انسان را که ناشی از میزان تحرک وی و یا سایر مواردی مانند تغذیه است ، داریم . "
در این مطالعات مشخص شد که میزان استحکام استخوان پای انسان ها از دوران میان سنگی Mesolithic به بعد دچار ضعف و کاهش شده است . این اتفاق در حدود 10 هزار سال پیش رخ داده و این موضوع در حالی است که مطالعات نشان می دهد در بازه زمانی فوق ، میزان استحکام و قدرت استخوان های دست انسان ، تغییری نداشته است .
لازم به توضیح است که در این مطالعات همچنین مشخص شد که این روند کاهش قدرت و ضعف استخوان انسان ، طی هزاران سال ادامه داشته است و این موضوع تقویت کننده فرضیه است که بر اساس آن روند تغییرات انسان ها از آغاز کشاورزی شروع شده و تا سکونت دائمی انسان تداوم داشته است . این مساله در حالی است که دانشمندان بر اساس پژوهش های انجام شده دریافتند روند تغییر و ضعیف شدن استخوان های انسان از قرون وسطی متوقف شده و از این دوران تا امروز ، تغییری در این روند دیده نمی شود .
No tags for this post.