در لبه منظومه شمسی، سیاره های کوتوله کوچکی مانند سدنا (Sedna) در مداری عجیب و غریب درحال حرکت هستند. نتایج یک مطالعه جدید، توضیح دیگری در این مورد این دسته از سیاره های کوتوله ارائه می کند: گرانش جمعی سیارک ها، احتمالا مسئول بروز چنین رفتارهایی از سوی کوتوله هایی مانند سدنا هستند.
یاکوب فلایسیگ (Jacob Fleisig)، از محققان دانشگاه کلرادو در بولدر (آمریکا)، نتایج این مطالعه جدید را روز دوشنبه (14 خرداد) در نشست انجمن ستاره شناسی آمریکا در دنور ارائه کرد.
وی تأکید کرد: احتمالا هزاران جرم کوچکتر فرانپتونی (مانند سدنا) وجود دارند که در آینده کشف خواهند شد. انباشتی از مدارهای اجرام کوچکتر را در یک سمت خورشید مشاهده می شود؛ این مدارها در برخورد با اجرام بزرگتر، از حالت بیضی به دایره ای شکل، تغییر وضعیت می دهند.
وی افزود: این بدان معناست که مدار سدنا می تواند از وضعیت طبیعی به وضعیت تقریبا جدا شده از منظومه شمسی، تغییر حالت بدهد.
این گروه از سیارک های دور و سایر اجرام کوچک می توانند با دنباله دارهایی در لبه سرد منظومه شمسی در تعامل باشند که نتیجه این تعامل، کوچک و بزرگ شدن مدارهای آنان در طول زمان است. این چرخه می تواند عامل حرکت دنباله دارها به سمت زمین در هر 30 میلیون سال باشد یا حتی یکی از مجرمین در انقراض دایناسورها در اثر برخورد یک سنگ فضایی عظیم با زمین محسوب شود.
گفتنی است، سیاره کوتوله اسرارآمیز سدنا در سال 2003 کشف شد. سدنا دورترین سیاره کوتوله ای است که تاکنون کشف شده است.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: cnet
No tags for this post.