خطر جدی بازگشت دوباره ابولا

سازمان بهداشت جهانی در پی شیوع دوباره ابولا در جمهوری کنگو، خود را برای بدترین سناریوی ممکن از گسترش دوباره این بیماری اما ده می‌کند. در همین رابطه پیتر سالاما (Peter Salama) معاون مدیرکل مرکز آمادگی و واکنش سازمان بهداشت جهانی در شهر ژنو از کشور سوئیس در این رابطه اعلام کرد: به نظر می‌رسد باید برای هزینه کردن و مقابله با سختی‌های شیوع دوباره این ویروس اما ده شد.

ویروس ابولا یکی از کشنده‌ترین ویروس‌هاست که باعث عفونت گسترده در بدن بیمار و درنهایت مرگ می‌شود. این ویروس نخستین بار در سال 1976 میلادی شناخته شد و طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی از قاره آفریقا به دیگر نقاط جهان منتشرشده است و به‌طور خاص در میان انسان و میمون‌ها شایع است.

از روز چهارشنبه گذشته تاکنون بیش از 32 فرد بیمار که مظنون به ابتلا به ویروس ابولا هستند، شناسایی‌شده‌اند. از این میان سه نفر شامل نیروهای خدمات بهداشتی بوده و متأسفانه 18 نفر نیز جان خود را ازدست‌داده‌اند. در بین این موارد مشکوک، ابتلای دو مورد به‌طور قطعی به ویروس ابولا اثبات‌شده و 10 نمونه دیگر نیز در انتظار اعلام نتایج آزمایش‌های اخذشده هستند. پیتر سالاما در این رابطه گفت: کارشناسان احتمال تائید بیماری در بسیاری از مظنونین را بالا دانسته و ما برای تمام سناریوهای ممکن اما ده هستیم که یکی از این سناریوها، شیوع شدید و بسیار بد این بیماری است.

ویروس ابولا به‌طور گسترده در بین انسان‌ها و گونه‌های جانوری نخستینیان ازجمله میمون‌ها، گوریل‌ها و شامپانزه‌ها شیوع داشته و 5 ویروس مختلف عامل بروز این بیماری هستند. بر اساس آمارها، بیش از 50 درصد افرادی که به ابولا مبتلا می‌شوند، جان خود را ازدست‌داده و مرگ در انتظارشان خواهد بود.

آخرین موج شیوع این بیماری در کشور کنگو بوده و این کشور نهمین کشور درگیر با شیوع این ویروس از زمان کشف آن در سال 1976 محسوب می‌شود. آخرین مورد شیوع و همه‌گیری ابولا در منطقه بیکورو (Bikoro) در 400 کیلومتری شهر امبانداکا (Mbandaka) رخ‌داده بود. این منطقه دارای 163 هزار نفر جمعیت بوده و 3 بیمارستان و 19 مرکز بهداشت در آن وجود دارد که بیشتر آن‌ها با کمبود امکانات مواجه هستند. در حال حاضر سازمان بهداشت جهانی به حالت اما ده باش درآمده و خود برای ارسال به‌موقع تجهیزات و ادوات لازم، اما ده کرده است.

ویروس ابولا یکی از کشنده‌ترین ویروس‌هاست که باعث عفونت گسترده در بدن بیمار و درنهایت مرگ می‌شود. این ویروس نخستین بار در سال 1976 میلادی شناخته شد و طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی از قاره آفریقا به دیگر نقاط جهان منتشرشده است و به‌طور خاص در میان انسان و میمون‌ها شایع است.

به گفته کارشناسان، علائم اولیه ابولا که در بیمار ظاهر می‌شود بسیار ساده، شبه برانگیز و عادی به نظر بی‌ضرر می‌آید. این علائم اولیه عبارت‌اند از؛ سردرد، درد در بخش‌هایی از بدن، تب و لرز و گلودرد. این بیماران احساس یک بیمار معمولی و عادی رادارند. زمانی که ویروس این بیماری وارد بدن می‌شود، پس از 21 روز علائم آن ظاهر می‌شود.

اما زمانی که ویروس در بدن این بیماران پیشرفت می‌کند، علائم بیماری در آن‌ها شدت پیداکرده و ایمنی بدنشان را به خطر می‌اندازد. از علائم ثانویه این بیماری می‌توان به حالت تهوع و استفراغ، اسهال، جوش و تحریکات پوستی به همراه خارش، درد قفسه سینه و سرفه، کاهش وزن و خونریزی اشاره کرد. در برخی مواقع که پیشرفت بیماری بسیار زیاد باشد، اندام حیاتی بدن کارشان مختل شده و باعث خونریزی می‌شوند که به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان آن را کنترل کرد و خونریزی بدون توقف ادامه خواهد داشت تا بیمار جان خود را از دست بدهد.

در مرحله پایانی بیماری، در یک فرآیند معروف به نام طوفان سیتوکین (cytokine storm)، مولکول‌های بدن به بافت‌های خود بدن حمله می‌کند و موجب تخریب سلول‌های بدن می‌شوند.

قابل‌ذکر است که سیتوکین‌ ها دسته‌ای از مولکول‌های پروتئینی محلول در آب هستند و از سلول‌های گوناگون ترشح می‌شوند که این فرآیند بیشتر در پاسخ به یک تحریک صورت می‌گیرد. این سیتوکین ها وظیفه انتقال پیام بین سلول‌ها را بر عهده‌دارند. گفتنی است که پی آمد حضور سیتوکین٬ تغییر در رفتار سلول‌ها ازجمله رشد٬ تغییر و یا مرگ سلولی است. سیتوکین تولیدشده از یک سلول، بیشتر بر سلول‌های پیرامون همان سلول اثر می‌گذارد اما قابل‌ذکر است که این سیتوکین ها توانایی کنش ‌سیستمی و اثر بر تمامی ارگانیزم بدن را نیز دارند.

طوفان سیتوکین نیز یک واکنش بالقوه از بین برنده ایمنی بدن محسوب می‌شود. این واکنش به‌گونه‌ای است که سیتوکین ها در سطح بسیار بالا با سلول‌های سفید خون به مقابله برمی‌خیزند و آن‌ها را از بین می‌برند و به دیگر بافت‌های بدن نیز آسیب جدی وارد می‌کنند.

در این مرحله، دیگر این ویروس نیست که باعث مرگ بیمار می‌شود، بلکه این سیستم ایمنی بدن است که با اختلالاتی که در آن ایجادشده است، به دیگر بافت‌های بدن حمله کرده و باعث از بین رفتن آن‌ها می‌شود و درنهایت مرگ بیمار را در پی خواهد داشت.

در خاتمه لازم به ذکر است که در حال حاضر خطر گسترش و همه‌گیری ابولا در ۹ کشور وجود دارد اما شرایط هیچ‌کدام به‌اندازه کنگو وخیم نیست. در مارس سال ۲۰۱۴ غرب آفریقا بزرگ‌ترین شیوع بیماری ابولا را طی یک دوره دوساله تجربه کرد؛ به گفته سازمان بهداشت جهانی، درمجموع ۲۸۶۱۶ مورد تائید شدهاز ابتلا به ویروس ابولا و ۱۱۳۱۰ مورد مشکوک به ابتلا به این ویروس در گینه، لیبریا و سیرالئون گزارش شده است.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: cnn

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا