هرچه افراد یک نسل پیرتر می شوند، انتظار می رود که شمار بیماران مبتلا به پارکینسون نیزدر آنها افزایش یابد. افراد مبتلا به این بیماری اغلب علائم اولیه آن را در حدود 60 سالگی تجربه می کنند. جالب است بدانید که در حال حاضر برای پارکینسون هیچ درمانی وجود ندارد. به تازگی محققان به رویکرد جدیدی دست پیدا کرده اند که به واسطه آن می توان علائم آزار دهنده این بیماری را تا حد چشمگیری کاهش داد. نتایج تحقیقات این تحقیقات که در مجله‌های علمی به چاپ رسید می تواند منجر به ساخت دارویی جدید برای بیماران مبتلا به این بیماری شود.
یک تیم برجسته از پزشکان به نام های راجنیش کومار چاتورودی (Rajnish Kumar Chaturvedi)، کاویتا ست (Kavita Seth)، کایلاش چند گوپتا (Kailash Chand Gupta) و دیگر هم کاران آنها از دانشگاه CSIR-Indian نشان داده اند که افراد مبتلا به پارکینسون علاوه بر مشکلات مرسوم و شناخته شده در این بیماری از کمبود دوپامین در مغزشان نیز رنج می برند. دوپامین یک پیام رسان شیمیایی است که به ارتباط سلول های عصبی با یکدیگر کمک می کند و در حرکات عادی بدن نیز دخیل است. کمبود این ماده باعث لرزش و مشکلات حرکتی ای می شود که به طور مستقیم با بیماری پارکینسون در ارتباط است. نتایج تحقیقات بر روی نمونه های حیوانی نشان داده است که افزودن دوپامین به مغز آنها می تواند باعث کاهش علائم این بیماری شود.
الیته محققان هنوز نتوانسته اند بفهمند که چگونه می توان به روشی ایمن و سالم ماده دوپامین را به مغز انسان رساند زیرا مغز انسان به وسیله چیزی تحت عنوان سد خونی و مغزی حفاظت می شود که مانند بسیاری از داروها پاتوژن ها را از مغز دور نگه می دارد. این موضوع به یک چالش بزرگ برای این تیم تحقیقاتی تبدیل شده است و آنها در تلاش برای این هستند که بر این مشکل فائق شده و راهکاری برای استفاده از این روش در بدن انسان بیابند.
محققان برای این منظور دوپامین را در قالب نانو ذرات ویژه تجزیه پذیری، که سابقا برای رساندن درمان های دیگر به مغز استفاده شده بود، بسته بندی کردند و آن را به مغز موش ها وارد کردند که این عمل موفقیت آمیز بود. در نتیجه این نانو ذراتو موفق شدند تا از سد خونی و مغزی موش ها عبور کرده و آرام آرام شروع به تخلیه دوپامین به مغز کنند. این عمل که برای چند روز ادامه داشت باعث کاهش علائم بیماری در آنها شد.
No tags for this post.