چرا برخی افراد با چشمان باز میخوابند؟
تحرک بیشازحد سلولهای مغزی میتواند منجر به تحریک اعصاب شود که این پدیده خطرناک است. نظریهای وجود دارد که بر اساس آن دانشمندان معتقد هستند، خواب فرصتی است برای مغز که با دفع سموم (Detoxification mode) سطح کلی تحریکپذیری اعصاب را کاهش دهد.
خواب نیز به مغز کمک میکند تا یاد بگیرد، فرآیندهای دقیق فیزیولوژیکی که این مزیت را دربرمی گیرند، هنوز در حال کار کردن هستند. این موضوع بدان معنی است که پس از گذراندن دوره بازنگری یا یادگیری مهارتهای جدید، بسیار مهم است که خواب خوبی داشته باشید.
وضعیتی به نام خواب با چشمان باز وجود دارد که در آن، فرد در هنگام خواب قادر نیست چشمانش را بهطور کامل ببندد و با چشمان باز میخوابد. قابلذکر است که این مسئله خیلی معمول و شایع نیست. چشمهای بیرون زده و ناهنجاریهای پلکها عواملی هستند که مسبب خواب با چشمان بازشده و برخی از موارد نیز وجود دارند که هیچ علت مشخصی نداشته و بدون دلیل شناختهشده، فرد با چشمان باز میخوابد.
لازم به تذکر است که این کار یعنی خواب کافی و خوب پس از یادگیری مهارتهای جدید و نمونههای مشابه آن، به مغز کمک میکند تا ارتباطات عصبی را که موجب ایجاد حافظههای جدید میشوند، تقویت شوند.
در بین شرایط مختلف خوابیدن، وضعیتی به نام خواب با چشمان باز (nocturnal lagophthalmos) وجود دارد که در آن، فرد در هنگام خواب قادر نیست چشمانش را بهطور کامل ببندد و با چشمان باز میخوابد. قابلذکر است که این مسئله خیلی معمول و شایع نیست. بر اساس گزارش یک تحقیق و بررسی، حدود 5 درصد بزرگسالان با چشمان باز میخوابند.
برخی از پژوهشها و بررسیها نشان میدهند که خوابیدن با چشمان باز میتواند ناشی از عوامل مختلف باشد که چشمهای بیرون زده از صفحه چشم (چشمهایی که از حالت عادی بیشتر بیرون آمده است.) یا ناهنجاریهای پلکهای چشمان نمونههایی از آنها محسوب میشوند. البته باید متذکر شد که برخی از موارد نیز وجود دارند که هیچ علت مشخصی ندارد و بدون دلیل شناختهشده، فرد با چشمان باز میخوابد.
خواب با چشمان باز میتواند مشکلات خاصی را برای فرد ایجاد کند که جراحتهای چشم یا ایجاد زخمهای قرنیه میتواند نمونههایی از آنها به شمار رود. محققان در این زمینه پیشنهاد میکنند که اگر صبح با چشمهای قرمز و یا چشمهای جراحتدیده بیدار میشوید بهتر است از فردی بخواهید که شمارا موقع خواب ببیند که آیا با چشمان باز میخوابید؟ در این صورت بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: sciencefocus
No tags for this post.
راه های رفع این مشکل چیست ؟ و چگونه می توان به افراد درگیر این مشکل کمک کرد؟