مهندس علیرضا حائری در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، گفت: سهم صنعت نساجی در ارزش افزوده بخش صنعت کشور حدود 4.5 درصد است. اشتغال صنعتی این بخش نیز حدود 11 درصد است. با این وجود این صنعت هنوز ارتباط سیستماتیک زیادی با دانشگاه ندارد و این معضلی است که همیشه مطرح بوده یعنی دانشگاه یک سری درس های آکادمیک برای خود تعریف می کند و صنعت هم نیازهای دیگری دارد. به همین دلیل فارغ التحصیلانی که از دانشگاه بیرون می آیند بلافاصله نمی توانند جذب صنعت شوند و باید یک راهی را طی کنند.
دبیر سابق انجمن صنایع نساجی ایران افزود: تا زمانی که من دبیر انجمن بودم رابطه خوبی با دانشکده نساجی دانشگاه امیرکبیر داشتیم و این ارتباط را سیستماتیک کردیم و تلاش نمودیم که از خدمات یکدیگر استفاده کنیم. حتی انجمن نساجی یک دفتر هم در دانشکده نساجی دانشگاه امیرکبیر گرفت. اما این تنها یک بخش از همکاری است. بخش دیگر بر می گردد به سیلابس دروسی که تدریس می شود که ما دیگر در آن نقشی نداریم و وزارت علوم آن را تعیین می کند. شاید باید در سیلابس دروس هم بازنگری شود و نیازهای بخش صنعت در آن بیشتر دیده شود. به هرحال می توان گفت آن انتظاری که بخش صنعت و دانشگاه از هم دارند تاکنون برآورده نشده است.
وی با تایید این سخن که نیازهای بخش صنعت به درستی به پژوهشگران و دانشگاهیان کشور منعکس نمی شود، خاطرنشان کرد: این بحث همیشه بوده است و نمی شود گفت فقط دانشگاه مقصر است و یا صنعت. ما بارها از صنایع خواستیم که مشکلاتشان را برای معرفی سرفصل های تحقیقاتی به دانشگاه ها اعلام کنند و حتی برخی از واحدها را ترغیب کردیم که برای این سرفصل ها، بخشی از هزینه ها را هم بپذیرند. ما در این زمینه کارهای فرهنگی و تبلیغاتی زیادی کردیم ولی باز موفق نبودیم. صنعتگران خیلی استقبال نمی کنند و خوراک پژوهشی به استاد و دانشجو نمی دهند بنابراین آنها هم برای اینکه پایان نامه خود را بگذرانند سراغ مقولاتی می روند که شاید به درد صنعت نخورد. این ارتباط متقابل خیلی محکم نیست و هر دو بخش مقصرند.
عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران، اظهار داشت: ما خیلی تلاش کردیم که صنعت و دانشگاه را به هم نزدیک کنیم حتی ما چندین سمینار آموزشی هم با حضور صنایع در دانشگاه امیرکبیر برگزار کردیم تا صنعتگران بیشتر با محیط دانشگاه آشنا شوند و ارتباط قوی تری برقرار شود. حتی با دانشگاه هماهنگ کرده بودیم که زمان دفاع دانشجویان دکترا از پایان نامه خود را به ما اطلاع دهند. ما به صنایع فراخوان می زدیم که فلان دانشجوی دکترا هفته آینده برنامه دفاع از پایان نامه دارد و موضوعش هم این است تا صنایعی که به این موضوع نیاز دارند در جلسه دفاع شرکت کنند. تا اینجا هم پیش رفتیم که این ارتباط را کاربردی کنیم. استمرار چنین حرکاتی می تواند برای پر کردن این شکاف موثر باشد. ممکن است اوایل مورد استقبال قرار نگیرد اما باید آنقدر کار کنیم تا این ارتباط به وجود بیاید.
No tags for this post.