بر اساس سرشماری سال 95، در گروه سنی 34-30 ساله 15 درصد، 39-35 ساله 10 درصد، 44-40 ساله 6.8 درصد و 49-45 ساله 4.4 درصد دختران مجرد هستند. براین اساس، ۴۲۶ هزار نفر از دختران بالای ۴۰ سال دچار "تجرد قطعی" بوده و تاکنون ازدواج نکرده‌اند.
به گفته دکتر شهلا کاظمی پور، جمعیت شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، بعد از افزایش موالید در دهه ۶۰، با توجه به آنکه به لحاظ فرهنگی دختران باید با دهه قبلی خود ازدواج کنند و با توجه به آنکه تعداد پسران دهه ۵۰ بسیار کمتر از دختران دهه ۶۰ بود، برای این گروه "مضیقه ازدواج" به وجود آمد و مسئله تجرد دختران دهه ۶۰ از اواخر دهه ۸۰ خود را نشان داد.
حس تنهایی و فشارهای عصبی
دختران جوان در مقابل آسیب‌های اجتماعی آسیب‌پذیرتر از سایر گروه‌ها هستند. نمی‌توان از این نکته مهم به‌راحتی عبور کرد که این تجرد خواسته یا ناخواسته دختران، با بروز مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی روانی همراه خواهد بود.
حس تنهایی، فشار عصبی و حتی سرخوردگی ناشی از بالا رفتن سن و فراهم نشدن زمینه ازدواج، می‌تواند با آسیب‌های اجتماعی مانند گرایش به مصرف سیگار، مواد مخدر یا حتی تن دادن به ازدواج سپید همراه باشد. نهادها و مسئولان مرتبط باید به دنبال یافتن راهکارهایی برای فراهم کردن شرایط برای ازدواج دختران و پسران مجرد باشند. در کنار این تلاش‌ها، راهکارهای دیگری برای کمک به دختران مجرد وجود دارند.
تصویب قانونی برای مادر شدن دختران مجرد
قانون جدید حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست مصوب سال 1392 امکانی را فراهم کرد که بر اساس آن، دختران مجرد بالای 30 سال می‌توانند سرپرستی یک کودک (مونث) را بر عهده بگیرند. شاید دو هدف در تصویب این قانون وجود داشته باشد: نخست، رشد و پروش کودک در یک خانواده تک سرپرست (مادر)، بهتر از بزرگ شدن در مراکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست است؛ دوم، پذیرش فرزندخوانده علاوه بر مزایای متعدد برای کودک، به دختران مجرد برای رهایی از حس تنهایی و فشارهای عصبی ناشی از ازدواج نکردن کمک می‌کند. دختران مجرد حتی در صورت ازدواج نیز می‌توانند همچنان فرزندخوانده را نزد خود نگاه دارند.
حفظ توانایی تولیدمثل دختران مجرد با فریز تخمک
یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌ها در زمینه افزایش سن ازدواج، کاهش قدرت باروری است. به گفته دکتر افسانه شه بخش، متخصص زنان و زایمان و عضو تیم تخصصی مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن‌سینا ، با افزایش سن، احتمال بروز مشکلات ناباروری افزایش پیدا کرده و زوجین برای حل این مشکل، باید زمان و هزینه‌های نسبتاً زیادی را صرف کنند.
علم، راهکاری را برای کمک به حفظ قدرت باروری زنان ایجاد کرده است که می‌تواند تا حدودی، از نگرانی در زمینه مادر شدن در صورت بالا رفتن سن ازدواج بکاهد.
دکتر شیدا جوهری، جراح و فلوشیپ زنان، زایمان و ناباروری، و عضو تیم تخصصی مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن‌سینا در گفتگو با خبرنگار سیناپرس تأکید کرد: سن از مهم‌ترین عوامل باروری است. باروری در سنین 30 تا 35 سال کاهش پیدا کرده و بالای 35 سال به طرز چشمگیری کاهش پیدا می‌کند و با گذشت هرسال، قدرت باروری کاهش پیدا می‌کند؛ درنتیجه بهتر است که بارداری زیر 35 سال اتفاق بیفتد.
دکتر جوهری خاطر نشان کرد: اما در شرایطی که امکان بارداری وجود ندارد (به‌عنوان مثال بالا رفتن سن ازدواج)، در تمام دنیا و ایران از جمله مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، امکان فریز تخمک – برای خانم‌هایی که ذخیره تخمک شان کاهش پیدا نکرده است، وجود دارد.
عضو تیم تخصصی مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن‌سینا افزود: اين پروسه از طريق روش‌های كمك باروری انجام می‌گیرد. بدين صورت كه داروهای تحريك تخمدان به خانم داده می‌شود تا تخمک‌ها رشد كنند. سپس اين تخمک‌ها در اتاق عمل گرفته‌شده و فريز می‌شوند تا نهایتاً هرزمانی كه خانم قصد باردارشدن داشته باشد، بتوان از اين تخمک‌ها استفاده كرد. بهتر است كه اين اقدام در سنين ٣٦-٤٠ سالگی انجام شود.
باوجود تصویب قانون واگذاری فرزندخوانده به دختران مجرد یا امکان حفظ باروری از طریق فریز تخمک، اما "تشکیل خانواده" از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است. در کانون خانواده، سلامت و آسایش جسم و روح مرد، زن و فرزندان تأمین می‌شود؛ بنابراین تمامی تلاش‌ها باید معطوف به فراهم کردن زمینه ازدواج دختران و پسران مجرد در مقاطع سنی مختلف باشد.
No tags for this post.