ضرر محصول‌های تراریخته هنوز اثبات نشده‌است

چندی پیش یکی ازخبرگزاری های داخلی درباره خطرهای احتمالی این محصول ها برای سلامت انسان و صادر نشدن مجوز برنج تراریخته در هیچ کشوری، گزارشی منتقدانه ترتیب داد و مدعی شد مافیای تراریخته قصد دارند "برنج تراریخته" (و البته پنبه تراریخته‌، سویا، ذرت و سیب زمینی تراریخته را) در خاک ایران کشت گسترده دهند به طوری که هم اکنون در یک میلیون هکتار از اراضی کشور برنج تراریخت کشت می شود.

به دنبال این نقدها برخی از منابع خبری نیز مدعی شدند که  فیلم های تولید برنج پلاستیکی و افزودن مواد شیمیایی به محصول‌ها خوراکی وجود دارد.

در پی انتشار «کشت صنعتی برنج تراریخته»، وزارت جهاد کشاورزی ضمن رد این ادعا با ارایه توضیحاتی اعلام کرد: هیچ نوع محصول تراریخته ای برای مصرف خوراکی در مزارع کشور تولید نمی شود اما تحقیق و پژوهش درباره محصول‌های تراریخته به عنوان یک علم و تکنولوژی در کشور آزاد است و هم اکنون سازمان ها و موسسه های تحقیقاتی بخش کشاورزی پژوهش های مختلفی بر روی محصول‌های تراریخته انجام می دهند.

براساس قانون ایمنی زیستی، ورود محصول‌ها تراریخته به عرصه نیازمند تایید کمیته ای متشکل از وزارتخانه های جهاد کشاورزی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان محیط زیست است. تاکنون مجوزی برای ورود محصول‌های تراریخته خوراکی به عرصه صادر نشده است.

همچنین در ادامه با اشاره به ادعای مطرح شده برخی از خبرها مبنی بر کشت برنج تراریخت در یک میلیون هکتار از اراضی کشور تاکید کرد: کل سطح زیرکشت برنج در کشور کمتر از ۶۰۰ هزار هکتار است چگونه ممکن است در یک میلیون هکتار آن برنج تراریخت تولید شود؟ بنابراین این ادعای بی اساس قویا تکذیب می شود.

محمد حسین عزیزی، رییس انجمن علوم و صنایع غذایی ایران نیز در خصوص گفت: سابقه مصرف محصول‌های تراریخته در کشور به ۳۰ سال می‌رسد این در حالی است که این محصول‌ها در کشور‌های دیگری نظیر آمریکا تولید و به کشور‌های دیگر صادر می‌شود.

وی افزود: رشد و پرورش محصول‌ها به روش سنتی نیازمند زمان و رسیدگی طولانی مدت است در حالی که با دستکاری ژنتیکی محصول‌ها، سرعت رشد و تولید را افزایش داده و حجم تولید محصول‌ها را افزایش می‌دهند بنابراین تولید این محصول‌ها از لحاظ مالی برای مصرف کنندگان مقرون به صرفه بوده و سطح تولید در کوتاهترین زمان را امکان پذیر می‌کند. این درحالی است که تغییرهای ژنتیکی دراین محصول‌ها با موافقت‌ها و مخالفت‌های زیادی همراه بوده است.

در حال حاضر نسبت به عوارض مصرف محصول‌های تراریخته مباحثی، چون افزایش بیماری هایی مانند سرطان مطرح می‌شود و واکنش‌های زیادی را در کشور ما به دنبال داشته است در حالی که هیچ دلایل منطقی و علمی مبنی بر ضرر مصرف این محصول‌ها اثبات نشده و در میزان فواید و ضررهای آن با محصول‌های طبیعی تفاوتی ندارند.

رییس انجمن علوم وصنایع غذایی ایران گفت: سبزی ها و میوه ها، محصول‌های گوشتی، سویا، برنج و ۹۰ درصد روغن‌های وارداتی از جمله محصول‌های تراریخته هستند که مصرف آن در کشور‌هایی نظیر آمریکای جنوبی، مرکزی، هند و چین با استقبال روبرو بوده و از جانب کشور‌های اروپایی مورد انتقاد قرار می گیرد.

وی عنوان کرد: در حال حاضر نسبت به عوارض مصرف محصول‌های تراریخته مباحثی، چون افزایش بیماری هایی مانند سرطان مطرح می‌شود و واکنش‌های زیادی را در کشور ما به دنبال داشته است در حالی که هیچ دلایل منطقی و علمی مبنی بر ضرر مصرف این محصول‌ها اثبات نشده و در میزان فواید و ضررهای آن با محصول‌های طبیعی تفاوتی ندارند.

عزیزی در ادامه اذعان داشت: عوامل مختلفی در بروز سرطان و افزایش آن در دنیا تاثیرگذار و مصرف محصول‌های تراریخته را به یک عامل کم اثرتر در ایجاد بیماری در بدن تبدیل کرده است. ترکیبات نفتی، آلودگی هوا، فلزهای سنگین و ظروف پلاستیکی بیش از مصرف این محصول‌ها در ایجاد سرطان تاثیر گذار است.

وی گفت: همه محصول‌های تراریخته موجود در کشور وارداتی است و در حال حاضر هیچ تولید داخل در این زمینه نداریم. تغییرهای ژنتیکی جوجه ۵۰ گرمی را ظرف مدت ۳۰ روز به مرغ ۳ کیلویی تبدیل کرده و میزان شیردهی گاو را از ۳ لیتر به ۵۰ لیتر در روز تبدیل کرده است. در شرایط که به طور سنتی پرورش این دام‌ها به شکل سنتی نیازمند زمان زیاد است.

رییس انجمن علوم وصنایع غذایی ایران اظهار داشت: انتشار فیلم های تولید برنج پلاستیکی و افزودن مواد شیمیایی به محصول‌های خوراکی صحت ندارد و به محصول‌های تراریخته مربوط نمی شود. براین اساس به مردم اطمینان می دهیم سلامت همه محصول‌های تراریخته توسط وزارت بهداشت آزمایش شده و قبل از ورود به بازار مصرفی ارزیابی می شود.

وی در پایان اذعان داشت: بهره مندی ازمحصول‌های تراریخته منجر به کاهش سطح فقر جهانی درجمعیت زمین شده و حجم تولیدها را در کشور‌های تولید کننده افزایش داده است.

گزارش: فرزانه صدقی

 

 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا