یک روانپزشک که در مرکز درمانی بیماران مبتلا به سرطان مشغول به کار است مینویسد: سال گذشته در یک برنامه رادیویی در مورد مقابله با سرطان شرکت کردم. در این برنامه، یک آهنگساز که از سرطان پستان رهایی یافته بود، یک متخصص غدد و من حضور داشتیم.
شخصی با برنامه تماس گرفت و کمی در مورد همسرش که به سرطان پستان مبتلا شده بود صحبت کرد.
مرد گفت: «او همیشه خسته به نظر میرسد و بد خلق است. حتی گاهی اوقات سرم فریاد میزند. احساس میکنم نمیتوانم هیچ کاری را به درستی انجام دهم، حتی غذایی که دوست دارد را فراموش میکنم و یا از مواد اشتباهی در غذایی که میپزم استفاده میکنم. وقتی سعی کردم از پزشک او سوالاتی بپرسم، همسرم گفت که من بیش از حد نظراتم را به او تحمیل میکنم. پس از عمل جراحی به او گفتم انگار نه انگار که عمل جراحی انجام داده است و بسیار خوب به نظر میرسد، اما او فقط فریاد میکشید و میگفت که تو نمیفهمی سرطان چه بیماری سختی است. چگونه میتوانم به او کمک کنم؟
هر کدام از ما سه نفر پیشنهادات تقریبا متفاوتی به او دادیم، اما نتیجه پاسخ های ما در مجموع سه نکته زیر بود.
کاری انجام دهید: اگر شخصی که دوستش دارید به سرطان مبتلاست، نباید منتظر شوید تا او از شما بخواهد کاری انجام دهید. تماشای یک فیلم یا خواندن یک کتاب خوب، اختصاص دادن زمانی برای گفتگو، حتی دادن چند جوراب نرم یا پتو که با خود به جلسه شیمیدرمانی ببرد، میتواند به او کمک کند. در مورد آنچه که مورد علاقه اوست فکر کنید و سعی کنید آنها را برای او در طول دوره درمان فراهم آورید.
آهنگساز که از سرطان نجات یافته بود به شخص تماسگیرنده گفت: «همیشه از اینکه دیگران از من بپرسند چه کمکی میتوانند به من بکنند بیزار بودم. دوستان و خانوادهام، به خوبی مرا میشناختنند و میدانستند چه چیزهایی دوست دارم، کافی بود همان را انجام دهند. گاهی حس میکردم نه تنها باید مراقب خودم باشم، بلکه باید از اطرافیانم هم مراقبت کنم!» وقتی کسی به سرطان مبتلا میشود، نیازی نیست برای کمک به او دنبال راههای جدید و منحصربهفرد باشید. وقتی که اطرافیان آهنگساز بدون هیچ پرسشی برایش غذا میبردند، کارت پستالهای جالب یا گلهای رنگارنگ برایش میفرستادند او از آنها بیشتر قدردانی میکرد.
خوب به حرفهایش گوش کنید: در طول درمان سرطان احساسات مختلفی بروز میکند – ترس از اینکه همسرشان آنها را ترک کند، ناراحتی در مورد تغییراتی که قرار است در جسم آنها ایجاد شود، نگرانی در مورد عوارض جانبی درمان و عود کردن بیماری – بنابراین با دقت به حرفهای او گوش کنید. صحبت کردن میتواند در درمان آنها تاثیر خوبی داشته باشد و همچنین میتواند سبب شود تا برای کمک به آنها نکات خوبی به ذهنتان برسد. زمانی که با پزشک ملاقات میکنید به حرفهای او توجه کنید، مراقبانی که به خوبی گوش میدهند میتوانند برای بیماران در خانه مفید واقع شوند و درباره طرح درمان، داروها و پیشبینی برای آینده احساس خوبی در بیمار ایجاد کنند.
نقاط قوت خود را بدانید: اگر حین مراقبت از بیمار فعالیتهایی که مناسب شماست را انجام دهید بیشتر از این کار لذت خواهید برد. از تماسگیرنده خواستم تا کمی درباره خودش و اینکه چگونه میتواند از همسرش حمایت کند، بیندیشد. آیا او میتواند قرارملاقاتهای با پزشک را تحمل کند؟ آیا میتواند آشپزی کند؟ آیا میتواند پرداخت صورتحساب یا کارهای دیگر مربوط به منزل را به خوبی انجام دهد؟ آیا میتواند به خانواده و دوستان از وضعیتی که همسرش در آن است پاسخگو باشد؟ آیا میتواند موسیقی آرامشبخش برای او انتخاب کند؟ هنگامی که تماسگیرنده تصمیم گرفت که قادر به انجام چه کارهایی است، نیاز بود که ارتباطی شفاف با همسر خود برقرار کند. ارتباط شفاف شامل پاسخهای خاص میشود نظیر: «من دوشنبه به ملاقات پزشک تو خواهم رفت» یا «تا چهارشنبه آشپزی نخواهم کرد» یا «خوشحالم که به حرفهایت گوش میکنم اما دوست ندارم فریاد بشنوم».
سپس تماس گیرنده را تشویق کردم تا زمانی را صرف مراقبت از خود کند. مثلا به اندازه کافی بخوابد، کمی از زمان خود را صرف گردش کند و غذاهای سرشار از مواد مغذی را انتخاب کند. اینگونه او میتوانست با مراقبت از خودش انرژی کافی برای همراهی با همسرش در تمام طول مسیر درمان داشته باشد.
بنابراین اگر قرار است از کسی که با سرطان مبارزه میکند مراقبت کنید به توصیههای ما عمل کنید: بدون درخواست بیمار کاری انجام دهید، به حرفهای او گوش دهید و به روشی که مناسب شماست به او کمک کنید.
نویسنده: وندی بائر (Wendy Baer)
منبع: Webmd
No tags for this post.