در حالی که در خیلی از کشورهای ثروتمند پوشش دادن همگانی مردم در زمینه بهداشت توسط دولت ها هزینه های درمانی راکاهش داده در بسیاری از کشورهای دیگر مردم هنوز از مراقبتهای بهداشتی پایه محروم اند.
بر اساس داده های سازمان بهداشت جهانی، 800 میلیون نفر در سراسر دنیا مجبورند حداقل 10 درصد از درآمدشان را صرف مراقبت های بهداشتی کنند و این به معنای آن است که بعضی از خانواده ها باید بین هزینه های بهداشت و نیازهای اساسی دیگرشان مثل غذا و تحصیل یکی را انتخاب کنند.
ارتباط بین هزینه مراقبت های بهداشتی و طول عمر بالاتر کاملا واضح است. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در گزارش خود با عنوان "بهداشت در یک نگاه" ( Health At A Glance) اعلام کرده که امید به زندگی، شاخصی کلیدی برای درک سلامت جمعیت یک کشور است.
در حالت کلی، هر چه دولت یک کشور هزینه بیشتری را صرف مراقبت های بهداشتی کند، طول عمر شهروندان آن کشور بالاتر خواهد بود. با این حال، این که هزینه کردن زیاد در زمینه مراقبت های بهداشتی موجب امید به زندگی بالاتر می شود یا نه، به توزیع منابع مالی بستگی دارد. به طور مثال، ایالات متحده بزرگ ترین سرمایه گذار در زمینه مراقبت های بهداشتی است اما طول عمر شهروندان این کشور تا حد زیادی کمتر از میانگین کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.
دلایل این موضوع پیچیده است اما تحقیقات نشان داده این کشور در زمینه هایی مانند توان پرداخت هزینه ها، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و تساوی بین فقیر و غنی عملکرد بدی داشته است.
همچنین، هزینه های اجرایی در این کشور بسیار بالاتر از کشورهای دیگر است و به طور مثال، پرستارها در ایالات متحده در مقایسه با همتایان کانادایی شان در هفته 18 ساعت بیشتر کار می کنند و پرسنل اداری بهداشت در این کشور هم 37 ساعت بیشتر کار می کنند.
در این میان، تحصیل و جنسیت هم شاخص های قوی و تعیین کننده در میزان طول عمر افراد هستند. مردان و زنان دارای تحصیلات دانشگاهی ، به طور متوسط عمر طولانی تری در مقایسه با افراد دارای تحصیلات پایین تر هستند ولی بزرگ ترین فاصله بین مردان تحصیل کرده و مردان کمتر تحصیل کرده است.
بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، علاوه بر پولی که صرف مراقبت های بهداشتی می شود، شرایط اجتماعی و اقتصادی مانند سبک زندگی سالم هم در افزایش طول عمر نقش دارند.
مترجم: شه تاو ناصری
No tags for this post.